Chris Duarte'nin yeni albümünün çıktığını öğrenmemle birlikte, duraksamadan hemen atıldım. "Ain't Giving Up" adını taşıyan bu yeni albümü ilk parçadan dinlemeye başladığımda girişteki kirli intronun birazdan biteceğini ve sesin temizlenerek gürül gürül gireceğini sandım ama ne gezer, "Nobody But You" böyle devam etti. Harika bir ritim gürül gürül ama bir o kadar çiğ ve kirli.
İkinci parça "Big Fight" başladı ve bu sefer de cır cır böceği gibi ses çıkaran ritmik bir şey beni sinir etmeye başladı. Albümü dinlemeyi kestim. Ertesi gün tekrar dinlemeye koyuldum evet gene çiğ ve kirli bir sound ve o cır cır böceği. Fakat bu ilk iki şarkıyı tekrar dinlediğimde bestelerin çok güzel olduğunu düşündüm. Hatta bu şarkıları şu yorumlasa falan diye düşünmeye bile başladım. Bir iki parça daha dinledikten sonra tekrar bıraktım. Bir daha dinlemem diye düşünürken, bir şey beni dürttü ve üçüncü gün tekrar dinlemeye başladım. Bu dinlemede albüm aldı başını gitti.
Sonradan o cırcır böceği gibi öten ritmin eski bir Univox ritim makinesinden çıktığını anlayacaktım. Yani adamımız (Chris Duarte) bu eski model ritim makinesini eskicilerden birinden bulmuş ve bütün albümü bunun üzerine geliştirmiş. Tümüyle albümü dinlediğimde ise o çok eski zamanların rockabilly ruhunun yakalandığını iyice hissediyorum.
Sözün özü Chris Duarte, kimi zaman teneke kimi zaman eski çevirmeli telefonunun avizesinden gelen gibi bir tınıda bir etki yakalayarak, ham ve sert bir soundla sunmuş parçalarını. Herkes işlerini yaldızlar ve kremaya boğarken, o tam tersine süslerden arındırarak saf bir yapıda sunmuş işlerini. Rock'n' Roll her zaman garanti ve albümü sanki o çok eskilerin para atınca seçtiğiniz plağın düğmesine bastığınızda plağı çalan müzik box'lar vardır ya, işte bu albümü onlardan dinliyormuş gibisiniz.
Provogue Records tarafından çıkan "Ain't Giving Up" albümünde Duarte'nin 1994 tarihli ve onu zirveye taşıyan albümü "Texas Sugar Strat Magic"te prodüktörlüğü üstlenen yapımcı-gitarist Dennis Herring ile tekrar bir araya gelmiş. Albümde Duarte'ye davulda Brannen Temple, bas gitarda Jessica Will ve tabi o eski bir Univox ritim makinesi eşlik etmiş.
Aptulika
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder