İtiraf etmem gerekirse, hadi şöyle bir Hall & Oates dinleyeyim demişliğim olmazdı ama bu korona günlerinde bir çalayım dedim. Amanın aman bir 70'ler rüzgarı esti ki, sormayın gitsin hani.
Arif Mardin'in sihirli değneği
Hall & Oates
"Abandoned Luncheonette"
(1973)
Atlantic
Bu albüm bir anlamda Arif Mardin'in prodüktörlüğünün ne mene bir sihirli değnek olabildiği konusunda değerli bir örnek oluşturur. Hall & Oates bir yıl önce yaptığı ilk albüm "Whole Oats" ile beklenen etkiyi verememişti. Bir yıl sonra ikinci albüm için hazırlıklara başlayan ikili ilk albümde olduğu gibi gene Arif Mardin'le çalışacaklardı. Usta yapımcı hazırlanan parçalar için gruba, müzikal yapıyı ticari ve moda alışkanlıklardan uzaklaşmayı önerir ve kayıtta her şarkıya gerekli dokunuşları yapacaktı. Albümde çalacak müzisyenleri en uygunundan seçecekti. Böylece ortaya Hall & Oates'in kendine özgü yanları çıkarken müzik sahnesinde farklı imzalarını oluşturmaları sağlanacaktı. Ortaya çıkan müzikte karşımızda bir ikili değil de katılan bütün müzisyenlerin birlikteliğinde bir grup havası da yakalanacaktı. Atlantic
Yazıya apar topar daldım ama Arif Mardin'in prodüktör dehasını anlatmadan bu albüme girilemezdi doğrusu. Böyle bodoslama daldık da nedir bu Hall & Oates ? Daryl Hall ve John Oates'tan kurulu bir ikili bu. Bu tip ikili çalışmalar genelde pop tarzında ve sadece ikili vokal yapmaktan mürekkep olsa da, burada Daryl Hall piyano ve kavyeleri çalarken John Oates akustik ve elektro gitarı üstleniyor... bütün bunları yanında "duo" şeklinde ikili vokallerini de yapıyorlar.
Hall & Oates'in müzikal tarzına soft rock ile R&B/ Soul birleşimi diyebiliriz. Hani onlar için dönemin disko kralları Temptation'un yanına koyarsak rock; Rock gruplarının yanına koyduğumuzda da soul kalır demek tam tamına uygundur. Yani çizginin tam orasında bir yerlerde oldukları için o dönemin rock dinleyici de bu gruba kulağını kapalı tutmazdı hani.
İtiraf etmem gerekirse, hadi şöyle bir Hall & Oates dinleyeyim demişliğim olmazdı ama bu korona günlerinde bir çalayım dedim. Amanın aman bir 70'ler rüzgarı esti ki, sormayın gitsin hani. "Lady Rain" albümden ilk ve dayanılmaz favorim, ardından "She's Gone geliyor ki o zaten albümün liste parçasıydı.
Hall & Oates'in "Abandoned Luncheonette" albümünde kapaktaki fotoğrafı Barbara Wilson çekmiş. Burası Pennsylvania'nın 40 mil dışında "Rosaldale isimli avcıların gittiği bir kırsal lokantaymış. Çekildiği dönemde terkedilmiş halde bulunan bu yapı albümün kapağı olmuş ve bunun yüzü suyu hürmetine 1983'e kadar orada kalmış.
Daryl Hall ve John Oates yani Hall & Oates ve 1973 tarihli "Abandoned Luncheonette" albümü bu korona günlerinde değişik bir tat yakalamak isteyenler için bir fırsat olabilir.
Aptulika
Koronavirüs Günleri
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder