Bo Ramsey'den kısa bir dokunuş: "How Many Miles"

Heykel sanatında, yapıtların kütlesi kadar dışındaki boşlukların da önemi vardır. Bunu en çok ortaya çıkaran modern heykeltıraşlardır. Özellikle Henry Moore, yonttuğu mermer kütle kadar onun dışındaki boşluğa kişisel bir anlayış ve form verir. Yani bakarken ilgimiz o kütledir ama boşluk da artık esere aittir.  

Bilemiyorum belki de saçmaladım ama Bo Ramsey'in albümü "How Many Miles"ı dinlerken aklıma Henry Moore'un heykelde bıraktığı boşluklar aklıma geliverdi. Bo Ramsey de bunu müzikte yapan biri... ona "boşlukların değerini öğreten adam" denilmesi de bu yüzden. Vurulan her notanın önemi olduğu kadar vurulmayan notanın da değeri var onun müziğinde. Müzik yazarı Jim Hynes, ."..sessizliğe ses kadar değer veren, hemen fark edilebilen, yankı uyandıran, atmosferik bir gitar tekniğine sahiptir. " sözleriyle tanımlıyor, Bo Ramsey'i. 

Bo Ramsey, ABD'li bir şarkıcı, söz yazarı, gitarist ve kayıt yapımcısı. Tarz olarak blues ile isimlendirebiliriz ama nevi şahsına münhasır biri. 1992'de ilk albümünü yapan sanatçı, öyle çok albüm yapan biri değil ve aralıklarla albüm çıkarır. Onu ilk dört albümünde vokal yaptığı albümlerle görmüştük. Onu biraz rock'taki JJ Cale'e benzetebilirsiniz ( bire bir aynı değil ama duruş olarak, onun blues'daki yansıması gibi...) . 2016'da çıkan "Wilwood Calling" albümünde vokal yapmadan enstrümantal bir çalışma ortaya koyan Ramsey, daha atmosferik ve deneysel bir çalışmaya girecekti. Bu yıl çıkan 5 parçalık kısa albümü (EP) "How Many Miles"ta bu deneysellik kendini daha da arttırarak ortaya çıkacaktı. 

Albümün ilk parçası olan "Wounded Dog"da tanıdığımız bir isim olan Mark Knopfler konuk olmuş. Bu sayede deneysel yönü ağırlıklı olan bu çalışmaya sıcak bir giriş yapıyoruz. Bu sayede her iki müzisyenin ruh ikizliğine de vakıf oluyoruz. Bir dipnot olarak eklemem gerekirse, yazının başında sözünü ettiğim "Boşlukların değeri"ne önem veren isimlerden biri de Knopfler olsa gerek. 

Bo Ramsey'i ilk kez duyup, bu kısa albümden dinleyecek olanlar için öncelikle tavsiyem, daha önceki albümlerine kısa dinleyiş yapmaları. Sessizliğe ses kadar önem veren bir adamın atmosferik gitar dünyasına yolculuk sunacak olan bir albüm.   

Aptulika