Philip Sayce ismini tanımlarken blues rock gitaristi dediğimizde rock yanı ağır basabilir. Sadece rock desek, bu sefer de blues yanına ayıp etmiş oluruz. Bu içinden çıkılmaz durumdan kurtulmak için ben ona, "blues - hard rock gitaristi" diyeceğim.
Dün yayınlanan " The Wolves Are Coming " albümünde Philip Sayce, ibreyi biraz daha hard rock yanında kullanmış diyebiliriz. Öylesine elektrikli ve güçlü bir sound var ki, hard rock yanı neredeyse heavy'e bile adım atabiliyor...tabi bu 70'lerin ve 80'lerin hard'n heavy'sine. Melodik ve ritmik bir hard rock.
Los Angeles'taki Station House Studio'da Philip Sayce'ın prodüktörlüğünde kaydedilen "The Wolves Are Coming" albümünde davulda Walter Trout ve Edgar Winter'la yaptığı çalışmalardan tanıdığımız Michael Leasure yer alıyor. Böylesi sert ritmik bir çalışmada Leasure lokomotif gibi görev yapıyor, klavye ve piyanoda ise Queen, Supertramp ve Elton John gibi isimlerle çalışmış olan Fred Mandel yer alırken Philip Sayce ise gitar ve vokalin yanısıra bas gitarı da çalmış.
Albümden çıkan ilk single olan "Black Moon", müzik sektöründeki kirli ilişkileri anlatıyor. Michael Leasure'nin davulunun bandovari girişiyle başlıyor ve marş niteliğinde devam ediyor. Albümün açılışını yapan "Oh! That Bitches Brew" albümün adındaki gibi "kurtların" şehre indiğini sert rüzgarlarla vurguluyor. Eskinin hard rock tınılarını hatırlatan "Babylon is Burning", Hendrix etkisinde "The Moon is Full", geri vokalleriyle harikalaşan heavy unsurlu "Backstabber" ve "Your Love" ile albümün sert ve kasırga gibi esen çalışmaları, kendini ziyadesiyle hissettiriyor.
"Lady Love Divine"de ise tempolu bir funk ritmine arzı endam ediyoruz. "It's Over Now" ile yumuşak tonlara inerken. "Blackbirds Fly Alone" ile "Southern Rock" çizgisine giriyoruz. Albümü sonlandıran "This is Hip" ise akustik sunumlu bir country blues örneği. Albümde tek enstrümantal olan parça "Intuition"da Sayce'ın gitarının keyfini yaşıyoruz.
Philip Sayce'ın son albümü "The Wolves Are Coming" özlediğimiz hard rock ve heavy soundunu yapmacıksız ama tüm samimiyetiyle sunan nefis bir albüm... üstüne üstlük blues tadında. Bundan başka ne isteyebilirim ki.
Aptulika
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder