Şimdi bu resme bakıp, bu grubu kaç kişi tanır. Açıkcası bu resme baktığımda benim de aklıma pek bir şey gelemezdi.
Bundan iki hafta önce spotify'de yeni çıkan albümlere bakarken otuz küsur yıl önce dinlediğim bir thrash metal grubuyla karşılaşacaktım ve tabi dinlemek için bir yana ayıracaktım.
Bu grubun ismi Voivod'du ve yeni çıkan albümleri "Synchro Anarchy"di. Hemen dinlemeye koyuldum. Eski bir dostla karşılaşma gibi güzeldi ama o kadar. Aradan bir iki hafta geçti ve bugün bir daha dinlemeye başladım. O sıra bir şeylerle uğraşırken albüm bitti ve devamında başka gruplardan seçkiler geldi. Anvil'dan "March of the Crabs ve Death Angel'dan "Humanicide" parçaları gelecekti. Birbiri ardına thrash grupları akıyordu. Eskiden bildiğim bir çok grubun aradan geçen sürede yaptığı ama benim dinlemediğim parçaları da vardı. Neredeyse hiç yoksa 25 yıldır thrash metal dinlememiştim, ondan sonra çıkan yeni türlere de hiç ama hiç ısınamamıştım. Bunca zaman sonra yaş 60'a dayandığında da thrash metal'i sevdiğimi anladım. Eh biraz da özlemişim hani. Her zaman söylerim, thrash metal sadece sert müzik ya da o pespaye tanımla gürültü değildir; bu tarz sunduğu parçayı bir caz fusion gibi ilmek ilmek işler ve progresif tadlara bile ulaşır.
Bu arada Metallica da thrash grubuydu ve o ilk albümleri bugüne kalmıştır. Sözün özü thrash metal hiç ama hiç boş değilmiş.
Hadi gelin bir de Voivod'un son klibini izleyelim. Saçlar beyazlamış, yaşlar yarım asrı aşmış ama ruh aynı. Bu arada en önemlisi de hala söyleyecek sözleri var.
APTULİKA
4 Mayıs 2022
saat: 00.07
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder