American Blues Scene'da müzik yazarı Don Wilcock'un 30 Ocak 2022 tarihinde Tinsley Ellis ile yaptığı röportajdan bölümlere yer veriyoruz. Ellis'in yeni albümü "Devil May Care" üzerine yapılan bu söyleşide pandemi döneminde yaşadıkları ve bu sıkıntılı günlerin içinde bu albüm fikrinin oluşmasının izlerini süreceksiniz.
"Hayranlarınız için albümler yaptığınızda asla hata yapmazsınız."
Don Wilcock : Röportaj için Tinsley Ellis ile karşı karşıya oturduğumuzda ona ilk olarak kimin için şarkı yazdığını sormak aklıma geldi. Tinsley, şarkılarını kendisi için mi, şirketi için mi yoksa hayranları için mi yapıyor?
Tinsley Ellis : "Aslında bakarsanız işin gerçeği hepsi için oluyor. Ben müzik hayatıma adım attığımdan bu yana parçalarım radyolarda sürekli çalınsın, televizyonlarda sabah akşam boy göstereyim diye çabalamadım. Büyük plak şirketlerine kapağı her ne olursa olsun atayım diye çabalamadım. Ancak şu ana kadar bildiğim bir şey var ki, o da gerçekten işe yarıyor; hayranlar yani dinleyiciniz için albümler yapmaktır. Hayranlarınız yani sizi dinleyen insanlar için albüm yaptığınızda asla hata yapamazsınız.”
Yeni çıkan "Devil May Care", Tinsley Ellis'in 20. stüdyo albümü. Albümün yapımcılığını yakın arkadaşı klavye ustası Kevin McKendree üstlendi. Albümün kayıtları da Tennessee'daki Rock House stüdyosunda yapıldı. Albümde yer alan “Step Up” şarkısının sözlerinde, “Bana bu sabah bir şeylerin değişebileceğini söylediler. Yağmurda birlikte yürüyebilmemiz için.” diyen Ellis adeta "Devil May Care" albümünün yapısını özetlemiş gibi. "Devil May Care", gençken aldığımız ilk albüm kadar samimi ve gönülçelen bir çalışma.
"Çocukluğum Güney Florida'da geçmişti. Biraz büyümüştüm ve müzik, hayatımda özel bir yere sahip olmaya başlamıştı. O dönemde bir arkadaşımla evde Mike Bloomfield ve Al Kooper'ın "Super Session" plağını dinliyorduk. O sıralar bu albüme büyülenmiş gibiydik.
Mike Bloomfield, Peter Green ve Eric Clapton dinlediğimizi gören abim bize, 'madem bu plakları dinliyorsunuz ama dinlemeniz gereken bir adam daha var' diyecekti. Arkadaşım ve ben şaşkınlık içindeydik ve biz bu adam da kim diye merak içindeyken abim, 'Blues gitarında çalma tarzını icat eden bu adam bizim şehre konsere geliyor, mutlaka o konsere gidip onu dinlemelisiniz.' diye devam edecekti. . Abimin bahsettiği o adam BB King'di.
.jpeg)
Tinsley'in abisi onları BB King konserinin yapılacağı Kuzey Miami Beach'teki Marco Polo Hotel'deki Swinger Lounge'a götürdü.
"Orada BB King'i sahnede görmek bende yeni ufukların açılmasına sebep olacaktı ve açıkcası aklımı başımdan alacaktı. Konser bittikten sonra da lobide hepimizi selamladı ve bununla da kalmayarak hepimizle konuştu. O gece BB King'de gördüğüm bu tavır, daha sonra başlayacak olan müzik kariyerimin şablonu gibiydi, performans sergilemek ve hayranları selamlamak ve sahneden insanlara müzik hakkında bir bok vermek, anlıyor musun? Bu anıyı hiç unutamam ve anlatmaktan da asla bıkmam.”
Bir uzun pandemi dönemi yaşadık, hatta karantina ve evlere kapandık, konserler durdu. Şimdi senin cephende durum nasıl?
"Evet, şimdi iyi gidiyor. Bu albümü yapmak benim için biraz kurtuluş oldu. Pandemi döneminde aynı turu üç kez iptal ettik. Görünüşe göre, yeniden planlama işe yaramıyor gibi görünüyor. Şimdi dışarı çıkıp yeni bir turne daha yapacağız."
Yol Savaşçısı eve kapanınca
Sana 2019'da en son ne zaman burada olduğunu ve nasıl bir gün geçirdiğini sordum ve sanırım "Harika, ama bu günde sadece bir saat sahnedeyim" gibi bir şey söyledin.
"Geri kalanının nasıl olduğunu bile hatırlayamıyorum. Uzun zamandır da turne yapmıyorum. O gece sahnede o kadar uzun süre kalamadım çünkü Tommy Castro ile aynı sahneyi paylaşıyorduk. Genelde, gecede birkaç saat ama evet, garip bir iş. Gerçekten bir meslekten çok bir çağrı, sen de bir yazar olarak söylemez miydin? Daha çok bir arayış."
Senin hayatın yollarda geçiyor. Sana bir yol savaşçısı da diyebiliriz.
"İki yıl öncesine kadar öyleydim. Yeni albümü çıkardık ve bizi eve gönderdiler ve Kuzey Kaliforniya'daki tüm konserler o kadar hızlı iptal oldu ki eve dönmek zorunda kaldık. Bu, 2020 Mart'ıydı ve o zamandan beri hiçbir şey olmadı. Bir konser değil. Konseri yeniden planlamaya çalıştık ama yeniden evlere kapanmak zorunda kaldık."
Bu sıkıntılı dönemi aşmak için ne yaptın?
"Karantina döneminde bütün konsantrasyonumu şarkı yapmaya, besteciliğe yönelttim. Belki de bu albüm bir kurtuluştu. Bu yüzden her sabah sabah 7'den akşam 8'e kadar şarkı yazma zamanı olarak belirledim. İşte o zaman beynim en iyi şekilde çalışır. Merdivenlerden indim ve stüdyomu bodrumumdaki gerçek bir stüdyo olmaktan çıkardım ve o zamanları şarkı yazmak için kullandım ve birçoğunu kaydettim ve bu şarkıları plak şirketim Alligator'da Bruce'a (Iglauer) gönderirdim. Onları her hafta Facebook'ta yayınladım. Sadece Alligator'dan değil, hayranlardan da çok fazla geri bildirim aldım ve bu albüm oldu."
 |
| Steve Johannsen |
"Devil May Care" albümünün kapak resmini Steve Johannsen (1) yaptı, onun hakkında neler söyleyeceksin.
"Çok sevdiğim Colorado'lu bir sanatçıdır. Daha önceden onun yaptığı bir işi Tab Benoit'in bir albüm kapağında görmüştüm, harika bir çalışmaydı. Çok etkilenmiştim ve hemen onun kim olduğunu araştırmaya başladım. Etrafımdan bir bağlantı kurmaya çalıştım ve onunla iletişime geçtim.
Alligator Record'tan Bruce'a albüm kapağında farklı bir şey yapmak istediğimi söyledim. Çünkü benim gibi birinin albüm kapakları genellikle biraz karanlık olur ve kaşları çatık olur. İnsanlar zor bir iki yıl geçirdiler. Bunun ardından ben de kalkıp, karanlık ve tehditkar bir albüm kapağı ile karşılarına çıkmamalıydım. Esprili, iyimser bir şey olmalıydı. Bu Steve Johannsen'in yaptığı türden bir kapak olmalıydı... gitar çalan kanat gezgininin resmi.
O çizimdeki sen misin?
"Başka kim olabilir ki? Tabiki benim."
Sana hiç benzemiyor.
"Peki, o zaman şaşı bak, benzeteceksin. Bir de dostum bu bir fotoğraf değil... Bu bir çizim... Bunu o kafana sok!" (2)
Mizah duygusu
Hâlâ mizah anlayışına sahip olmana sevindim.
"Beyazlar blues çalarken biraz mizah taşısalar iyi olur. ZZ Top'tan Billy Gibbons'a neden bu kadar çok espri yaptığını sorduklarında o, 'Eh, beyazlar blues çalıyorlar, en azından biraz da komik olsalar iyi olur" demişti. "
Bu albüm için pandemi döneminde 200 şarkı yaptın ve bunları kasete kaydettin. Bu 200 parçadan ilk 10'a girmeyen en tuhaf şarkı hangisi?
Hepsini Alligator Recrds'a göndermedim. Hafızama çok kazındığı için 60'ların İngiliz blues tarzında bazı şeyler yazdım. Bunlardan biri: “I Tested Negative for Sympathy for You (Sempati için Negatif Test Ettim).
Bu iyi. Bunu sevdim.
Gerçekten karanlık şeyler yazdım ama bütün bir albümü istemiyorsunuz, bu yüzden albüme sadece birkaç tanesini koydum. Birinci tarafı kapatan şarkı ve ikinci tarafı kapatan şarkı, ama yine de sonuna yavaş, çoğunlukla parçalı bir şey koyduğun bir plak hissi yaşıyorum ve iğne yukarı kalkıyor ve uykuya dalıyorsun . Eskiden böyleydi, ama şimdi herkes telefonunda kulaklıklarla müzik dinliyor falan ama plaklar geri dönüyor.
Alligator'daki blues tavrı için normların dışında olduğunuzu düşünüyor musun?
Sanırım biraz anormal olduğumu söyledim.
Böyle mi hissediyorsun?
Eh, evet, özellikle ilk perde olan Hound Dog Taylor'ın yaşadığı renkli hayatla karşılaştırıldığında. Gitaristini vurdu. Müzisyenlerimden hiçbirini vurmadım. Beni vurmak istediklerine eminim ama ben hiçbirini vurmadım.
Devil May Care'in ithafında "geçen yıl vefat eden William Tinsley "Trey" Ellis 'in anısına" yazıyor.
(1) Steve Johannsen illüstrasyonları için: https://www.facebook.com/SteveJohannsenArt?ref=py_c
(2) Burada albüm kapağı ile ilgili Tinsley Ellis'in söylediklerini çok tuttum. Çizimle ilgili röportajı yapan Don, "Sana benzememiş" lafına bakınca, hastalığın sadece biz de değil dünyada da olduğunu anlıyoruz. Ayrıca albüm kapağını büyütüp çizime baktım, bal gibi de Tinsley Ellis işte.
Röportajın aslını aşağıdaki linkten okuyabilirsiniz:
https://www.americanbluesscene.com/tinsley-ellis-in-it-for-his-fans/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder