Yıl 2019'du ve 19 Mayıs'ın 100. yılında çok görkemli bir kutlama beklemiştim ama olamadı. Sonrasında ise 101. yılına geldik ve koronavirüs salgını sebebiyle evlere kapandık. Her şeye rağmen balkonlara çıkıp kutladık. Bu yıl ise gene pandemi o coşkuyu hakkettiği görkemle yaşayamıyoruz ama içimiz iki yıl öncesinden daha kıpır kıpır.
Ben altmış yaşına girmeme bir yıl kalmış biriyim. Yani genç falan değil hatta orta yaşlı bile değilim artık. Peki 19 Mayıs Gençlik Bayramı'nı kendime niye dert ederim ki? Kendimce sosyalist bir dünya görüşünde bir insan olarak o diyalektik yasaya inanırım: Gençlik benden daha ileridedir. Hadi daha açık söyleyeyim: Gençlik devrimdir.
Bugün günlerden 19 Mayıs ve Mustafa Kemal Atatürk'e bakıyorum, hala genç. Çünkü o kelimenin tam anlamıyla devrimci. Üstelik bir devrimi gerçekleştirmiş bir devrimci. Yüzyılı aşıyor olsa da o devrim her şeye rağmen varlığını sürdürüyor. Nasıl mı? Nefes almaya ne kadar gereksiniyorsak öyle gerekli ve vazgeçilmez bir devrim.
Hadi o 102 yıl önceki o ilk adıma dönelim.
Yıl 1919 ve takvimler 19 Mayıs'ı gösteriyor...
O adım bağımsızlık için verilecek kurtuluş mücadelesinin başlangıcıydı.
Kurtuluş tek başına değil hep birlikteydi.
O adım
AKIL, BİLİM ve AYDINLANMA içindi.
Bu ÇAĞDAŞ bir TÜRKİYE'ye atılan adımdı.
Gençler ve her zaman genç kalanlar!
19 Mayıs Gençlik ve Spor Bayramı
102. yılında
KUTLU OLSUN!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder