Fotoğraf: Anıl Yurdakul |
SUBJEKTİF BİR OBJEKTİF YAZISI
Enayice bir şey ya da salaklık diyebilirsiniz ama yakın çevremi övmemek gibi bir huy edinmişimdir. Hak ettikleri başarıyı hep azaltarak söylerim, çoğu zaman da onların benim arkadaşlarım olması yararlarına değil zararlarınadır.
Vecdi Yücalan neredeyse çeyrek asrı aşan bir zaman diliminde can dostum hatta onun deyimiyle "yoldaş"ımdır. Bu nedenle onun grubu Objektif'e fazla övgü yapmamaya gayret etmişimdir. Çok şey yazmışımdır ama asıl düşüncelerimi, övgülerimi yonta yonta azaltmışımdır. Hele son yıllarda gruba Murat Tükenmez de bas gitarist olarak katılınca grup hepten kaybedecekti. Nasıl mı? Yahu Murat da 1990'lı yıllardan çok şey paylaştığım dostum ve de gene o yıllardan bas gitar hocamdı. Bu yüzden Objektif konusunda övgülerimi hep geriye çekiyordum.
Objektif hakkında hiç yazıp, çizmemiş değilim ama övgülerimi hep azaltarak yazmışımdır. Yazıp, çizdiklerimde bu yanları başkaları bulup çıkarsın istedim. Hani o günün moda deyimiyle "liyakat" ı insanlar anlasın istemişimdir.
Geçtiğimiz cuma gecesi Taksim Dorock'ta verilen Objektif konserini izledikten sonra bu alışkanlığımdan sıyrılıp içimden geçenleri kırpmadan dile getirmeye karar verdim.
30 yıla yaklaşan geçmişiyle Objektif, ülkemizde rock müziği'nin birikimini yenilenerek günümüze taşıyor. O geceki konser eski dinleyici ile yeniyi buluşturmaya başardı ki, bu açıkcası ülkemizde kolay rastlanabilecek bir durum değildir. Bu başarılsa bile yeni dinleyici eski bir grubu dinlerdi, oysa ki o gece yeni dinleyici Objektif müziğinde günümüz tekniğini ve müzikal yaklaşımını da hissedebildi. Yani konser "nostaljik" etkinin çok ötesine taşabildi. Objektif sadece geçmişin görkeminde kalmadan günümüzün de sesini sahneye taşıyordu. Hard Rock tarzını daha sert, heavy metal tonlarına taşıyan grup, müzikaliteyi asla es geçmeden çıtayı daha da yükseltiyordu. Konser verilen mekanların özellikleri her ne olursa olsun ses düzenini en sağlam ve rafine bir şekilde sağlamaları konseri dünya standartında dinleme olanağını bulmamızı sağlıyor. O konserde farkettiğim bir başka nokta da salonun artık Objektif için ufak kaldığıydı. Öyle güçlü bir sound ve yüksek volüm daha geniş mekanlar istiyor. 2016 yılındaki Deep Purple'ın Antalya konserinde açılışı yapan Objektif, stadyum konserinde de tadına doyulmaz bir konser vermişti zaten.
Objektif otuz yıllık tarihinde kurucusu Vecdi, değişmez eleman olarak grubu her daim sırtlamış, bugüne kadar taşımıştı. Son yıllarda gruba bas gitarıyla katılan Murat Tükenmez ile Vecdi aynı kafada birleşmişler gibi. Bu ikili, (Vecdi'nin güzel şeyler için kullandığı lafını kullanırsak) iyi tınlıyor.
O geceki konserde beni şaşırtan keyiflendiren biri de gitarist Umut Mutku'ydu, böyle keyifli bir gitar olur mu demeden edemedim. Umut aynı zamanda Blues Mlues grubunda da çalıyormuş, en yakın zamanda orada da dinlemek için can atıyorum.
Müzikal titizliği ve rock duruşundaki sağlamlığının yanısıra şarkı sözleriyle de ayrıcalıklı olan Objektif için bir protest grup da dememiz abartı olmaz. 30 yıl öncesinden bugüne gelen şarkı sözleri halen güncelliğini yitirmiyor. Şarkı sözleri lirik özellikleriyle slogansı olmaktan çok ironik ve de kavramsal bakışlar içerebiliyor.
Objektif'in İstanbul konserinden bir hafta sonra da Ankara'da konserinin olacağını duymak beni sevindirdi... Hatta içimden devamında bir Türkiye turnesi olsa keşke düşüncesi geçti.
Bu yazıda Objektif'le ilgili çok övgü var diyorsanız, inanın bana asıl düşüncelerimi gene öyle kırptım ki.
Aptulika
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder