‘Blue and Lonesome”
Geçen yılın son aylarında
Rolling Stones’ın yeni bir albüm yaptığını duymuştum ama hiç ilgilenmemiştim.
Öyle ya bunca yıllık grup, hele de artık ne yapsa satıyorsa ya da her zaman
‘best seller’ ise ilginizi çekmez ya, bendeki de öyle bir şeydi. Bunca çalışma
içinde artık beni heyecanlandıracak bir şey olamaz diyordum. Hem bir heyecan
taşısa bile benim beklentilerimin dışında olacaktı.
İşin bir başka yanı ise
Rolling Stones’un yeni albümünün kapağıydı.‘Blue and Lonesome” albümünün
kapağı, sanki yakındaki bir ozalitçiye gidip, gelişigüzel yaptırılmış bir
görsel gibiydi. Açıkcası bu kapağı gördüğümde korsan bir çalışma ya da çok kötü
kayıtlı bir ‘bootleg’ albüm olduğu fikrine de kapılmıştım hani.
Bu düşüncelerle albümü dinleme
isteği duymadım bile. Haftalar geçti bir ara Billboard’ın blues albümleri
listesinde bu albümü gördümse de gene değişen bir şey olmadı. “Eh işte sonuçta
Rolling Stones, ismi var oraya da girer” dedim. Adamlar birinci sıradaydı ama
şaşırmadım bile, sonuçta yaşadığımız çağda herşey kılıfına uyduruluyordu
nasılsa.
Üç hafta önce bu listeyi
blog’da yayınladım. O yayını okuyan sevgili dostum (aynı zamanda bu blogun
yazarı) Geronimo Yalnızkartal, internetten yaptığı radyo programında
Billboard’ın albüm listesine yer verecekti. O programı dinlemeye koyuldum.
Programın birinci sıradaki parçasına gelince Rolling Stones’ın “Blue and
Lonesome” albümünden bir örneğe yer verecekti. Çalan parçayı dinler dinlemez ertesi günü albümü edinip, dinlemeye
koyuldum.
Rolling Stones’ın son albümü
olan “Blue and Lonesome”, şaşırtıcı, dikkat çekici ve ötesinde dinlemekten
vazgeçemeyeceğiniz bir albüm. Bu dediklerim herkes için geçerli değildir tabiki
ama benim için uyandırdığı duygular bunlardı.
Şaşırtıcıydı, çünkü böylesi bir blues albümü beklemiyordum. Dikkat
çekiciydi çünkü sanki karşımda yeni çıkmış bir grup vardı sanki ve benim dikkatimi böylesi
bir blues albümü yaparak çekmişti. Oysa
Rolling Stones’ın yüzyıla yaklaşan diskografisinde yer alan blues örneklerini
toplarsak en azından 4 albüm çıkardı. Dinlemeye doyamıyordum çünkü ortada
taptaze heyacanı olan 12 blues
klasiğinden oluşan bir albüm vardı.
Rock içindeki bunca
yıllarına, şöhrete, milyonlarca satıştaki albümlerine ve doymuşluklarına rağmen
bu adamları blues gencecik bir çocuk gibi etkiliyor ve samimileştiriyordu.
İngiliz blues’ının doğduğu yıllardaki iki tutkun genç yani Mick Jagger ile
Keith Richards bu grubu kurduklarında onları bu işe atan güç ABD’deki siyahi
müzisyenlerin yaptığı blues’a duydukları ilgiydi. Geçen yıllar içinde çok şey
değişti belki ama bu adamların içindeki blues sevgisi dinmemiş gibi.
Chicago Blues’ın klasiklerinden 12 parçanın
yer aldığı “Blue and Lonesome” da yer
alan “Everybody Knows About My Good
Thing"de slide gitarıyla, "I Can't Quit You Baby"de ise solo gitarıyla Eric Clapton da bu çalışmaya konuk olmuş.
Albümün paraçaları
1 - "Just Your
Fool" (Buddy Johnson)
2 - "Commit a
Crime" (Howlin' Wolf)
3 - "Blue and
Lonesome" (Little Walter)
4 - "All of Your
Love" (Magic Sam)
5 - "I Gotta Go" (Little
Walter)
6 - "Everybody Knows About
My Good Thing" (Miles Grayson Lermon Horton)
7 - "Ride 'Em On Down" (Eddie Taylor)
8 - "Hate to See You
Go" (Little Walter)
9 - "Hoo Doo Blues"
(Otis Hicks Jerry West)
10 - "Little Rain"
(Ewart G.Abner Jr. Jimmy Reed)
11 - "Just Like I Treat
You" (Willie Dixon)
12 - "I Can't Quit You
Baby" (Willie Dixon)
The Rolling Stones
Mick Jagger – Vokal ve
armonika
Keith Richards – elektro
gitar
Ronnie Wood – elektro gitar
Charlie Watts – bateri
Konuklar
Eric Clapton – slide gitar (
"Everybody Knows About My Good Thing"); lead elektro gitar (on
"I Can't Quit You Baby")
Darryl Jones – bas
Matt Clifford – keyboard
Chuck Leavell – keyboard
Jim Keltner – perküsyon ( "Hoo Doo Blues")
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder