Manowar : “ Her daim bir derdimiz var”
Joey Di Maio, konserin ortasında mikrofonu eline aldığında yine tüm alanı tıpkı 2010 ‘da yaptığı o efsane konuşmanın bir benzeri geliyor ya da yine Türkçe bir muhabbet geliyor diye heyecan kapladı. Ama baba bu defa uzun mu uzun İngilizce bir nutuk attı. Yine büyük bir dertleri vardı tıpkı dokuz yıl önce olduğu gibi. O zaman “ Big Four” a takmıştılar ( 2010 Sonisphere Rock Festivali Gruplar : Metallica , Megadeth , Slayer, Anthrax , Manowar , Accept , Rammstein, Alice in Chains vd) . Neden dört büyük deyip bir güzel saydırmış, seyirciden de bu Türkçe diyalog sebebi ile büyük destek almış, konser acayip coşkulu geçmişti. Bu defa da Baba’nın derdi büyüktü, uzun uzun Manowar’ı anlattı, vefalı olduklarına vurgu yapıp haklılıklarını saydı ve onları organizasyondan çıkaran Hellfest’çilere postasını koydu , kendine yakışır şekilde. Ben izlerken elinde kağıt falan, bayağı bir politikacı edasında ve rahatlığında gördüm, isterse senatör falan olabilir diye de düşündüm. Netice de Manowar’ın derdi bizim derdimizdir deyip Hellfest’çilere bir parmak selamı çakalım uygun şekilde !
Kısacası bu dertli mi dertli efsane Manowar bu yılın en görkemli açık hava konseri olmayı vaat ediyordu ki , öyle de oldu. Bir kere MANOWAR‘ın heavy metalinin çoşturamayacağı adam azdır. Nitekim konser alanındaki seyirci yaş grup dağılımı dengesi de bunu kanıtlar nitelikteydi üç kuşaktan seyirci vardı, hatta bebeler vardı ki önümüzdeki bir tanesi babasının omuzlarında kafa sallamaktan bıkmadı, biz de onu seyredip zevk almaktan.
Konser için dört tır malzeme ile görkemli bir sahne hazırlanmıştı. Bunu beğendim, ciddiye alınmak güzel. Konser alanına 20.30 civarı girdik, kapı gevşek olunca, acaba konser sönük mü geçecek diye düşünürken daha içeri adım atar atmaz sürpriz olmayacak şekilde yanıldığımızı anladık. Fanatik hayran kitlesi tüm alanı doldurmuştu, on binin üzerinde metal ve Manowar hayranı, ya da özel bir görsel ve tempolu şov izlemek isteyen meraklılar yerlerini almıştı .
Konser isimlerini verdikleri “ Manowar “ ile başladı , ortalık yıkıldı ve ardından akıp gitti …
Hep beraber Metal kardeşliğini haykırdık , savaştık , çarpıştık , kah Odin’in çocuğu olduk , kah Metal’in Kralı , Dünya için savaştık , ara ara yeni az bilindik birkaç parçada nefeslenme molası olsa da, Manowar tam bir gaz grubu neticesinde , tıkır tıkır ilerledi konser. Konserin bence yine en etkileyici adamı Joey Di Maio’nun bu defaki bas solo performansıydı, hele ki bas gitardan çıkardığı akdeniz ezgileri ve melodileri şahaneydi, bir İspanyol gitari nidaları yükseldi geceye bas gitarından …
Ben bir Manowar’cı sayılmam, ama böyle büyük gruplara her daim saygıyla yaklaşır ve gittiğim her konserden daha önce de ifade ettiğim gibi en büyük keyfi ve zevki almaya çalışırım , bilinen şarkıların nakaratlarını binlerce kişiyle haykırmak , elleri ve yumrukları aynı anda sallamak , uzun süredir metal eşliğinde kafa da sallamadıysanız boyun kaslarınızı çalıştırmak , kireçlenmeye de iyi gelir ayrıca Biz de her zaman ki “ Konser Tayfaları” olarak bu coşkuya ekipçe katıldık , keyif aldık eğlendik . İyi ki Manowar var , iyi ki bu sene buraya gelmişler ve iyi ki biz de gitmişiz diyerek ayrıldık konser sonunda alandan …
Neticede uzun lafın kısası zaten bu değil mi ?
Other bands play Manowar kill !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder