Türlerin, Tanımlamaların Dışında Olmak

 

"...Bu evrendeki güzel bir gün daha / Sana sarılamıyorum, sana dokunamıyorum..." diyen şarkısında Lenny Kravitz korona  günlerinden bir aşk şarkısı çıkartmış. 

Mayıs ayında çıkan yeni albümü "Blue Electric Light"ın açılışında yer alan "It's Just Another Fine Day (In This Universe of Love)" isimli bu parça dinlemeye doyamadığım bir başyapıt oldu benim için. 

Bundan 20 yıl önce bir arkadaşıma "Purple Rain albümü çıktığı zamanlarda Prince'i dinlemediğim için pişmanım." demiştim. Sıkı rockçı olduğumuz için soul ve funk kökenli işlere hep uzak durmanın bedeliydi bu. Oysa Stevie Wonder'ın "Superstition" undaki gitar nice rock standartına eşdeğerdir. İşte Lenny Kravitz de bu önyargı kurbanlarımdan biridir ama ona rast geldiğimde dinlemişimdir ve her daim hayranlık duymuşumdur. Öyle sıkı takibim olmamıştır ama bulduğum zamanlarda bana hep keyif vermiştir. 

  "Blue Electric Light" çıktığı günden itibaren elimden düşmeyen, belki de en uzun zaman diliminde dinlediğim Kravitz albümü olmuştur. Albümde gitar tadına varmamın yanında 1970'lerin, 80'lerin nostaljik soul, disko ve funk tadını almam da ayrıca önemliydi. Her dinleyişimde ilk dikkatimi çeken Lenny Kravitz'in samimiyetiydi. Öncelikle kimseye yaranmak istememiş, kendi keyif aldığı gibi takılmış ve çıkan sonuç böylece bize de keyif veriyor. 

60 yaşına bir kala Lenny Kravitz, gene deri pantolon ve açık gömleklerle zamanı durduruyor. Albümü dinlerken de bu zaman donmasını hissediyoruz. Ne geçmişi tekrar yaşatmak nostaljisi ne de bugüne ait olmak gibi bir derdi yok... belki de en doğru tanım: "Lenny Kravitz zamanı"... ne öncesi var ne de sonrası... her şey şu anda belirleniyor. Albümün soundu da böyle. Evet funk ağırlıklı ama "Paralyzed" de 80'lerin heavy metalinden de izleri takip edebiliyor. Ardında bir bakıyorsunuz"Human", "Let It Ride" ve "Stuck in the Middle" parçalarında Prince'a saygı sunumuna şahit oluyorsunuz. "Bundle of Joy"da ise synth pop ile disko tınıları arasında geziniveriyorsunuz. 

Lenny Kravitz'in son albümü "Blue Electric Light" için söylenebilecek çok şey olabilir ya da hiç bir şey söylenmeye değmez ama bir gerçek var ki: zamanı dondurarak bizi "Alice Harikalar Diyarında" vari bir atmosfere sokuyor. Üstelik bonus'u da gitarın verdiği keyif. 

Aptulika

Liste Başı Albümler - 3 Temmuz 2024

Rock

1.  Journey to the Other Side - NEKTAR (2) - 7

2. Orgy Of The Damned - SLASH (3) - 6

3.  The Morrison Project - BILLY MORRISON (1) - 11

4. The Mandrake Project - BRUCE DICKINSON (5) - 18

5.  When The Sound Turns Sweet -  DJABE / STEVE HACKETT (4) - 8

6. Blue Electric Light - LENNY KRAVİTZ (7) - 4

7. V - BLACK COUNTRY COMMUNION (10) - 3

8. Temple Of Blues - CACTUS (11) - 4

9. Beyond Shadowland - SIX BY SIX (12) - 5

10.  Forever - BON JOVI ( 13 ) - 4

11.  We Are Here to Help - BENJAMIN CROFT (6) - 6

12. The Red Neck & The Red Man - MATNEY (9) - 8

13. Part Time Rebel - FRED MANDEL (8) - 9

14. Live at Exit / In  - ACE MONROE (17) - 3

15.  Renegades & Juke Box Heroes (Live) - FOREIGNER / STYX  (18) - 3 

16. Electrified - TYLER BRYANT & THE SHAKEDOWN ( 19) - 4

17. Live At Morsefest 2022 - TRANSATLANTIC (21) - 4

18. Her Way Out - BIG HEAD TODD AND THE MONSTERS (28) - 3

19.  Heathen Gospels - FREDDY and the PHANTOMS (14) - 11

20. Fu##in Up - NEIL YOUNG /CRAZY HORSE (15) - 8

  21. Promised Land - THE KARMA EFFECT (23) - 3

22. Land of Chameleons -  KARFAGEN(24) - 3

23. Plays Metallica, Vol.2 - APOCALYPTICA(25) - 3

24. Live In Concert - ANN WILSON & TRIPSITTER ( 30 ) - 2

25. Showtime - DUKE AND THE DRIVERS (22) - 7

26. Sonido Cosmica - HERMANOS GUTIERREZ (27) - 3

 

27. The Return Of Tomorrow - FU MANCHU  (26) -3

28. Everett - THE COAL MEN (29) - 3

29.  Time Voyager - BAROCK PROJECT (yeni) - 1

30. Red Moon Rising - ROBERT JON & THE WRECK (Y)  - 1

 

Blues

1.  BadNews Travels Fast - CHRIS BADNEWS BARNES (2) - 10

2.  Live At The Scala Theatre - ERIC BIBB (1) - 12

3. THE DEACON SPEAK - STEVE HUNTER (7) - 10

4. Sam's Place - LITTLE FEAT (8) - 6 

  5.  Winter Sun - MICK CLARKE  (5) - 12

6. Hill Country Love - CEDRIC BURNSIDE (3)  - 11

7. Live Access All Areas - ELLIS MANO BAND (7) - 8

8. Close To Me - HONEY HOUNDS (10) -9 

9. All I Got Left - LEON RICHARDS (11) - 6

10. Standing out Loud - ALASTAIR GREENE (12) - 4

11.  Crawlin' Kingsnake - JOHN PRIMER & BOB CORRITORE (6) - 13

12.  Live At The Hollywood Bowl With Orchestra - JOE BONAMASSA (19) - 2

13. Shut Up & Play! - TORONZO CANNON (15) - 4

 

14 .  The Hits Keep Coming - RICK ESTRIN & THE NIGHTCATS (16) - 5

 

15.  Krissy Mathews & Friends - KRISSY MATTHEWS (18) - 4

16. Sprit & Soul - LINDA LEE HOPKINS (20) - 4

17.  My Kind - CURSED STREETS (17) - 6 

18. Silver Lining - MISTY BLUES (30) - 2

19. Heavy Soul - JOANNE SHAW TAYLOR (22) - 3

20. Orgy Of The Damned - SLASH (23) - 2

21.  A Trip A Stumble A Fall Down On Your Knees - SEASICK STEVE (24) - 3

22. Human Decency - SUGARAY RAYFORD (25) - 3

23.  True Blues Brothers - MATT 'GUITAR' MURPHY (27) - 2

24. In Montreux - BEN POOLE (26) - 3

 

25.  Rescue - 3 - MEAN OLD FIREMAN  (29) - 2

26. Blues Magic - Vargas Blues Band (28) -2

27. Soul Brother No.1 - THE REVEREND SHAWN AMOS ( Yeni) - 1

28. Colorcrimes - ELIZA NEALS (Y) - 1  

29. Darling - ALYSSA GALVAN (Y) - 1

30. Tell It Like It Is - JUSTIN CORNETT  (Y) - 1

Caz

  1. But Who's Gonna Play The Melody? - CHRISTIAN McBRIDE& EDGAR MEYER (1) - 13

2.  The Hidden World of Piloo - ADA ROVATTI  (3) -12

3. I Was Here - ANDY EZRIN (4) - 8

4. Smiling - MARK LOCKHEART (6)  - 9

5. Beyond This Place - KENNY BARRON (8) - 4 

6.  Nortbound - BEVORT 3 (2) - 14

7. Echoes Of The Inner Prophet - MELISSA ALDANA (9) - 8

8.   Eagle's Point - CHRIS POTTER (5) - 14

9. Somewhere - ANGELA VERBRUGGE (10) - 6

10. A New Beat - ULYSSES OWENS Jr. (12) -4

11.  Every Now And Then - CORY WEEDS & CHAMPIAN FULTON (8) - 12

12. Through the Passages - NANCY ERICKSON LAMONT (13) - 4

13. Stream - FERGUS Mc CREADIE (15) - 4

 14. After The Storm - JORGE CARIGLINO (14) - 7

15 .  Wonder is the BEGINNING - EMPIRICAL (19 ) - 4

16.  Runk It Twice - PRINCETON STUDİO BAND (20) - 3

17. Don't Talk - CARL BAGGE (11) - 16

18.  My Prophet - ODED TZUR (21) - 3

19. Old Main Chapel (Live) - RON MILES (22) - 3

20. Tough Stuff - IIRO RANTALE (24) - 2

21. e.s.t. 30 - MAGNUS ÖSTRÖM & DAN BERGLUNG (23) - 4

22. Agoja - KJETIL MULELID (25) - 2

23. Motionation - HUNTERTONES (17) - 8

24.   People Please - SAM FRIBUSH TRIO (18) - 13

25. Gifts - DAVE DOUGLAS (Yeni) - 1

 

İki Basçı Çıktı Meydane!

 

Kontrbas solo enstrümanlara bas sesiyle ritm verir... en azından genelde bilinen budur.  Her ne kadar böyle olsa da klasik müzikte kontrbas üzerine (diğer enstrümanlara göre az da olsa) yapılmış konçerto olduğunu biliyorum. Ancak caz müziği bu konuda çok verimlidir ve  grup lideri olan kontrbasçılar meşhurdur. Daha sonra Stanley Clarke gibi müzisyenler bu enstrümanı solo düzeyine ziyadesiyle taşımışlardır. Yakında çıkan bir albümde ise iki kontrbasçı bir araya gelip, sadece ikili olarak bu işi başka bir noktaya taşıyacaktı.  

Christian McBride ve Edgar Meyer yaptıkları albümde iki bas ile 15 parçalık ve 1 saati aşan bir çalışmaya imza atmışlar. Tabi kafamızdaki , "Peki, melodiyi kim çalacak? " sorusunu da albümün ismi yapmışlar: "But Who’s Gonna Play The Melody?". 

Edgar Meyer, bluegrass, klasik ve folk müziğine de hakim bir basçı  ve McBride ise caz basında önemli albümlere imza atmış bir isim.   

Bu iş nasıl olacak derken albümü dinlemeye başladığımda McBride'ın albümlerini dinlemem biraz işime yarıyor oldu. Burada en önemli nokta iki müzisyenin usta olmalarının yanında kendilerine. ait dünyalarının da olması ve bunu ortaya koyabilme maharetleri. Caz kontrbasının ayrıcalığı klasik müziğin aksine yaysız ( arşesiz) parmakla çalınmasıdır. Burada Edgar Mayer arşeyi kullanarak farklı tınıyı yakalıyor. Böyle olunca da albümün ismindeki soru cevabını buluyor gibi desek de parmakla çalan Mc Bride'ın melodiyi oluşturduğu bölümleri de görüyoruz. Tam anlamıyla ikili bir bütünlük ve hem uyum hem de atışma düzeyinde çatışmalarla akıp gidiyor. Mayer yay (arşe) kullanıyor dediysek de bu her zaman böyle olmuyor... bir an geliyor o da parmakla yükleniyor. Bazı anlar geliyor ki Mc Bride da yayla takılıyor ki iki basçının yayla düetini dinlerken harika tınılara erişiyoruz. 

Christian McBride ve Edgar Meyer'in "But Who’s Gonna Play The Melody?" albümünü dinlemeye başladığınızda ilkin, "İyi bir deneme ama içimizi baymasın." diyor ve çekiniyorsunuz. Ancak sakin bir gecede dinlemeye başladığınızda ise o bir saatin nasıl geçtiğini anlayamıyorsunuz. Ha bu arada cazın ötesinde biraz da klasik müzik tadına da varıyorsunuz. 

McBride ve Meyer ilginç bir deneye adım atmışlar... Zaten benim için cazın sığınılacak bir liman olması da deneysele hala imkan tanımasından kaynaklanıyor. 

Aptulika