Bu albümden sonra bir turneyle veda edeceğini açıklayan Frampton, bu vedanın sebebinin yakalandığı otoimmün hastalığı olduğunu da açıkladı. 69 yaşındaki müzisyeni gitardan uzaklaştıracak olan bu hastalık, kas iltihabına, vücutta zayıflığa ve atrofiye neden oluyormuş.
Rock gitarının efsanesi Peter Frampton yeni albümü "All Blues"ı 7 Haziran (2019) çıkardı. Son albümünde tümüyle blues klasiklerine yer veren Frampton, albümüyle ilgili yaptığı basın açıklamasında,
“Her zaman blues çalmayı sevdim. Kariyerimin başında Humble Pie'i kurduğumuzda yaptığımız şey tam da buydu. Son iki yaz için, Steve Miller Band ile sahnede her gece blues çalıyorduk. O kadar çok keyif aldım ki, bu bana grubumla bütünüyle bir Blues albümü yapma fikrini verdi . ”
Bu albümden sonra bir turneyle veda edeceğini açıklayan Frampton, bu vedanın sebebinin yakalandığı otoimmün hastalığı olduğunu da açıkladı.
69 yaşındaki müzisyeni gitardan uzaklaştıracak olan bu hastalık, kas iltihabına, vücutta zayıflığa ve atrofiye neden oluyormuş.
Rahatsızlık nedeniyle sahneden uzak kalacak olan Peter Frampton, müzikten kopmaya niyetli değil; bundan sonrası için radyo programlarıyla müziğe devam edecek. Yine de, rockçı henüz yavaşlamaya hazır değil. Peter Frampton Show adlı altı haftalık bir dizi , 10 Mayıs'ta SiriusXM'in Deep Tracks kanalında ilk yayınına başladı bile.
Peter Frampton Band, 'All Blues' albümünde Fabulous Thunderbirds grubunun vokalisti ve armonikacısı Kim Wilson, Caz fusion gitaristi Larry Carlton, blues gitaristi Sonny Landreth ve Deep Purple'dan Steve Morse konuk olan isimler arasında.
Peter Frampton Band
Rob Arthur - Org, Piyano, Wurlitzer
Peter Frampton - Gitar, Vokal
David LaBruyere - Bas
Adam Lester - Gitar
Dan Wojciechowski - Davul, Tamburin
Glenn Worf - Bas
Peter Frampton Band, ‘All Blues’
1. I Just Want To Make Love To You (featuring Kim Wilson)
2. She Caught The Katy
3. Georgia On My Mind
4. Can’t Judge A Book By The Cover
5. Me And My Guitar
6. All Blues (featuring Larry Carlton)
7. The Thrill Is Gone (featuring Sonny Landreth)
8. Going Down Slow (featuring Steve Morse)
9. I’m A King Bee
10. Same Old Blues
APTULİKANALİZ
Her daim sevdiğim 1969'ların efsanesi Humble Pie grubunun bugün çok bilinmemesi içimi acıtır. Ama her ne kadar çok bilinmese de bu grubun tutkunu olan eski kuşak dinleyici de azımsanacak sayıda değildir hani. O günlerden bugüne solo kariyeriyle devam eden ve bir dönemin "Gitar Kahramanı" ünvanıyla şöhretlenen ve bugünlere gelen Peter Frampton benim vazgeçilmezlerim arasındadır. Evet ona gitar kahramanı ya da virtüöz desek de o diğer bu vasıftaki gitaristlerden oldukça farklıdır. Onda öyle cayır cayır gitar soloları ya da göze soka soka teknik gösterileri göremezsiniz, bütün virtüözite parçada melodinin içinde gizlenir. Yumuşacık, sıcacık bir etkide adeta "yağ gibi akar" tabirini gerçeğe dönüştürür. Son yıllardaki blues rock albümlerinde bu tavır neredeyse bir caz gitaristi tadına varacaktı. Son yıllardaki yaşlanmış sesi ise beni ayrıca etkiliyordu.
Bu yeni albümde blues klasikleri onun yorumuyla insanı değişik yolculuklara çıkartıyor. Bir de bu albümün final olması da Frampton'un tüm gücüyle yüklenmesine sebep olmuş diyebilirim.
Muddy Waters'tan dinlediğimiz ve Etta James'ın yaşamının son günlerinde verdiği konserde harika (hem de teatral bir yorumla) yorumuyla unutulmazlarım arasına giren "I Just Want To Make Love To You" ile başlayan albümde Peter Frampton ve grubu bizi bodoslama bir şekilde blues alemine sokuveriyor. Bu parçada konuk olan Kim Wilson'un armonikası da bunda bir hayli etkili tabii ki. Ardından "She Caught The Katy"le devam eden "All Blues"ta aklım üçüncü parçaya takılıyor. Zira üçüncü parça Ray Charles'ın doğduğu eyalete yaptığı hem kinaye hem de sevgi dolu klasiği "Georgia On My Mind". Aklımın takılmasına gelince bu parçanın Frampton'a pek uymayacağından kaynaklanıyor. Dinlemeye başladığımda ise benim kaygılarımı doğrulayan ama yoruma getirdiği çözümle şaşırtan şey gerçekleşiyor. Bu ağır hüzünlü parçada Frampton vokal yapmadan gitarını konuşturuyor ve kaygılar gidip, harika ve de gitar virtüözlüğüne kapı açan bir yorum ortaya çıkıveriyor.
" Can’t Judge A Book By The Cover" ve ardından gelen "Me And My Guitar" ile devam eden albümde "All Blues" ile gene enstrümantal ve bir başka özel bir yorum geliveriyor. Bu parçada vakti zamanında İstanbul Festivalinde de konsere geldiğinde dinlediğimiz (tabi neredeyse 30 yıl önce) Larry Carlton konuk oluyor. Yumuşak dokunuşlarıyla caz füzyonlarını estiren bu gitaristle Frampton'u kulağınızda ayrı ayrı hissetmeniz çok özel bir ayrıcalık diyebilirim. Albümün en uzun parçası olan "All Blues" için süre kısa bile gelmiş, diyebilirim.
BB King'in unutulmaz yapıtı "The Thrill is Gone" da ise Sonny Landreth konuk olurken ardından gelen "Going Down Slow"da Deep Purple'ın gitaristi Steve Morse konuk olarak imzasını atıyor.
Peter Frampton veda albümü "All Blues"ta gitarist ağırlıklı konuklara yer vermesine de bakılırsa rahatsızlığının etkisini daha da iyi anlayabiliriz ama bu pes etmek değil gene Frampton konuklarıyla gitarist olarak paslaşıyor hatta düette yapıyor. Bu en son dinleyeceğimiz Frampton albümü olduğuna göre ayrıca çok önemli.
Aptulika
Aptulika
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder