12 Gregg Allman Şarkısı ile The Allman Brothers Band

Rolling Stone dergisi Gregg Allman'ın ölümünün ardından "En iyi 20 Gregg Allman Şarkısı" başlığı altında bir seçki yayınladı. Bu 1969'dan günümüze dek gelen çalışmalardan seçilmişti. 
Bu düzenleme içinde 1969 yılından 1973'a kadar olan 12 şarkıya yer vereceğim. Rolling Stone dergisinin düzenlemesinde Gregg Allman'ın solo çalışmalarından seçmeler de var ama ben burada  sadece Allman Brothers'ın ilk dönemiyle ve ilk dört yılı ile sınırlı tuttum. Şarkılarla ilgili yorumlar Rolling Stone'dan çeviri olduğu gibi bazı bölümlerde kendi yorumlarım da giriverdi. 

Buyrun bakalım. 


1969 - "It's Not My Cross To Bear"

İlk Allman Brothers albümünde ilk Gregg Allman vokali, gırtlaktan gelen haykırışıyla mükemmellik içinde kulağa geliyor. 
Grubun dinleyici ile buluştuğu bu ilk şarkı slow blues yapısındaydı. Gregg henüz 22 yaşındaydı ama insanların kulağına ulaşan ses yılların değirmeninde öğütülmüş biri gibiydi. Vokal dönüşümlü olarak sert haykırışlardan bir anda ruha kadife etkisinde dolanan yumuşaklığa geçiyordu. 




1969 - "Dreams"

Gregg'in seslendirdiği ve onun bestesi olan bu şarkı ile The Allman Brothers Band ilk orijinal çalışmasını çıkartıp, rüştünü ispatlıyordu. Bu parçanın bir diğer özelliği de grubun rock ile caz'ı buluşturmasıydı. Parçada Miles Davis'ten kısmen esinlenilen bölümler vardı. 



1969 - "Whipping Post"

Yavaş ve hüzünlü bir blues parçasıyken Dickey Betts'in ünlü intro ekiyle liste başı olan yapıt.



1970 - "Don't Keep Me Wondering"

Grubun ikinci stüdyo albümü "Idlewild South"tan bir çalışma. Gregg'in vokaliyle birlikte konuşur gibi akıp giden kardeşi Duane Allman'ın slide gitarı parçaya ayrı bir değer kazandırır.




1970 - "Please Call Home"

Gregg Allman'ın Allman Brothers Band'in "Idlewild South" albümünde yer alan güzel bir baladı. Parçada Gregg'in sesi soul müzisyenlerinin tiz erkek sesi tonundadır. Parçadan Gregg Allman da keyif almış olacak ki, 1973'te çıkartacağı solo albümü "Laid Back"te de okuyacaktı. 




1971 - "Statesboro Blues"

Efsaneleşmiş Fillmore East konser kayıtlarından unutulmaz bir yorum. Blind Willie Mc Tell'in blues klasiği. 1920 yılının Georgia'sında Statesboro'yu anlatan bu yapıt, Allman Brothers'ın elinde rock yorumunun üst  düzeyine çıkacaktı. Buradaki  Duane ve Betts'in gitar soloları Rolling Stone dergisi tarafından yapılan "Bütün Zamanların En İyi 100 Gitar Şarkısı" anketinde parçanın 10. sırada yer almasına neden olacaktı.




1971 - "Done Somebody Wrong"

  Fillmore East konser kayıtlarından bir başka mücevher. Elmore James'in neşeli ve swing'e müsait eseri Gregg'in sessel gevşetmeleriyle yeni bir yoruma ulaşıyor.



1971 - "One Way Out"

Bu sefer de Sonny Boy Williamson'un klasiği Allman Brothers Band'in muhteşem konser yorumunda. Parça da gitarların etkisi insana taşlı ve tozlu yolda giden bir otomobil etkisinde. Fillmore kayıtlarında insanlar Duane Allman'ın gitarını son kez dinliyor olduklarını bilmiyorlardı. Bu usta gitaristi bu konserden sonra bir motorsiklet kazasında kaybedecektik. 





1972 - "Ain't Wastin' Time No More"

Gregg Allman'ın bir yaş büyük kardeşi Duane bir motorsiklet kazasında ölecekti. Dünyanın bu en önemli gitar ustasının olmadığı bir çalışma. Bu parçada Gregg Allman klasik piyanoda  ve Betts de slide gitarıyla şenlendiriyor.

1972 - "Melissa"

Rivayet odur ki, The Allman Brothers Band günlerinden önce Gregg'in flört ettiği kızın ismiymiş, Melissa. Grup albüm için slow bir parça ararken, Gregg eline akustik gitarı alıp, "Oh Melissa, come back" diye okumaya başlamış, ergenlik dönemindeki ilk aşkı için yaptığı bu parçayı. 

1973 - "Wasted Words"

Duane Allman'dan bir yıl sonra grubun bas gitaristi Berry Oakley de bir trafik kazasında ölecekti. Duane ve Oakley olmadan 1973'te "Brother and Sister" albümü çıkacaktır. Eki kapaklı bu albümün ön yüzünde 4 ile 5 yaşları arasında bir erkek çocuk yer alırken, arka kapakta da aynı yaşlarda bir kız çocuğu vardır. Plağın iç kapağını açtığımızda da maaile Allman Brothers yer alır. Maaile dedik boşuna değil hanibu aile fotografında çoluk çocukla birlikte 48 kişi yerini alır. 

"Can you tell me, tell mi, friend,

Just exactly where I've been?" diye başlayan parçada Gregg'in geğirtili vokaline grubun yeni elemanı Chuck Leavell'in tatlı piyano tuşeleri eşlik eder.