Albümü dinlediğimde bir deftere not düşmüştüm. O notu
paylaşarak yazıya başlamak istiyorum:
“Onun lakabı ‘kral’ olsa da böbürlenmeden uzak mütevazi bir
duruş ve ağırbaşlılığa sahiptir. B.B. King bir memur emeklisi gibi herhangi bir
kahveye girip, ‘hayırlı işler’ dese kimse onu yabancılamaz.”
Bu albümü dinlerken yılların biriken görüntülerinde B.B.
king için bunu demek içimden gelmişti. Gene o gün bu notu yazmakla kalmamıştım
ve hiç bir gazete ve dergide yazamadığım için kendi başıma deftere ufak çaplı
kritik de yazmıştım. İlk 6 parça için aldığım notları da burada zikrettikten
sonra albümün genel kritiğine devam edeyim,
“ 1. See That My Gravel is Kept Cleam
J.J cale etkili başlayan parça, keyboardın kaygan
tınılarıyla akıyor. Tane tane dökülen ve bir konuşma gibi gelişen gitar
solosunun akabinde davulun yırtık atakları ve klavyenin hafif çığlıkları içinde
akan bir gitar.
2. I Get So Weary
Nefeslilerden oluşan big band konumunda sergilenen parçada
BB King’in vokaline klavye, neredeyse gitar arpejleri gibisinden eşlik ediyor.
BB King, nakarat bölümlerinde hançerden bağıran sesiyle doruklara ulaşmamızı
sağlıyor. Piyanonun akan tuşlarında gitarın tane tane ama ufak çaplı yırtınan solosu.
3. Get These Blues Off Me
50’lerin orkestralarını andıran girişi ve BB King’in
gitarıyla açılan parçada klasik vokali karşımıza çıkıyor.
4. How Many More Years
Blues rock band yönünde başlayan parça, nefeslilerin etkiyi
bozmayan katılımıyla sürüyor. Piyano gene durumu kontrol ve gitara zemin
hazırlama duygusunu veriyor.
5. Waiting For You Call
Gitar ve nefeslilerle başlayan parça, blues(a özgü kederli
ve aşk acılarını vurguluyor.
6. My Love Is Down
Gitar, bas, davul, klavyeden oluşan klasik band şeklinde
başlangıcın ardından dik nefesliler ritmi çiziyor.”
2008 yılında yani bundan 7 yıl önce bu albümü ilk
dinlediğimde bunları yazmışım. Tabi albümün içeriğinde bulunan parça bu kadar
değil. Toplamda 12 parça var ama ben o dönemde bu kadarını not düşmüşüm.
“One Kind Favor”, BB King’in 42. Stüdyo albümü. T – Bone
Burnett’in prodüktörlüğünü üstlendiği albüm, o yıl yapılan 51. Grammy
ödüllerinde “Yılın En İyi Geleneksel Blues Albümü” seçilecekti. Birçok
müzisyenin yer aldığı albümde piyanoda Dr. John’un katkısı dikkate değer bir
performansta kendini göstermiş.
Albümdeki şarkılar
"See That My Grave Is Kept Clean" (Blind Lemon
Jefferson)
"I Get So Weary" (T-Bone Walker)
"Get These Blues Off Me" (Lee Vida Walker)
"How Many More Years" (Chester Burnett)
"Waiting for Your Call" (Oscar Lollie)
"My Love Is Down" (Lonnie Johnson)
"The World Is Gone Wrong" (Walter Vinson, Lonnie
Chatmon)
"Blues Before Sunrise" (John Lee Hooker)
"Midnight Blues" (John Willie "Shifty"
Henry)
"Backwater Blues" (Big Bill Broonzy)
"Sitting on Top of the World" (Walter Vinson,
Lonnie Chatmon)
"Tomorrow Night" (Lonnie Johnson)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder