12 Şubat 2023 Pazar

"Kimse Yokken" başlayan dostluk.

 



"Kimse yokken, umutsuzken
Gecelerde güçsüzken
Alaylarla yaşarken
Ezdirmedim ben seni
 
Tırmandık yakınında
Sen gelince diye
Varsın, vardır yarınlar
Konuşmuyor kalanlar
 
Tırmandık yanına
Sen gelince diye
Varsın, var yarınlar
Konuşmuyor kalanlar"




Bu son hafta yaşanan deprem felaketi sebebiyle ne blog da ne de başka bir sosyal medya mecrasında ne bir yazı ne de çizim paylaştım. Hatta Off The Record için hazırladığımız You Tube sitesi için yaptığımız çekimi de geri çektim. Zaten hiç bir şey yazmaya, çizmeye elim de varmıyordu. Elimden bir şey gelemeden televizyondan gelecek kurtarma haberlerini bekliyordum. Abartısı yok her an gözlerim yaşlanıyordu. İnsanın bu kadar gözyaşı dökebileceğini bilemezdim. Cumartesi günü biraz uzaklaşıp, toparlanmak istedim, çünkü elimden ( o bölgeye biraz ihtiyaç kolisi gönderme dışında) bir şey gelmiyordu. 

Bu durumda biraz toparlanayım derken, gelen bir telefon ile bir başka acı haberi alacaktım. Telefondaki ses Kronik grubunun gitaristi Özer (Sarısakal)'di ve Doğan'ın öldüğünü haber veriyordu. Kramp grubunun gitaristi ve vokalisti Doğan Sakin, bir iki aydır yoğun bakımda kaldıktan sonra hayata veda etmişti. Bir haftadır sinirden ağlıyordum ama bu haberle yakın bir dostu kaybetmenin acısıyla ağlayacaktım ama artık gözlerimden tek damla yaş akmıyordu. İnsanın ağlayamaması ne zor şeymiş. Çünkü içinde bir şeyler tıkanıyor adeta nefes alamıyorsun.



Saatlerce bu duyguyla yaşadım, bugün sabahtan beri acı daha da büyüyüp bir yürek ağrısına döndü. Doğan'ın ardından bir yazı yazmak gerekiyordu ama bu çok da kolay değildi hani. Nereden başlayacaksın, nasıl anlatacaksın, kelimeler yetecek mi? Hadi yazdın öyle çok şey eksik kalacak ki...

Doğan ile en son bir telefon görüşmesi yapmıştık, geçen yılın sonlarıydı büyük ihtimal. Bana plak şirketiyle görüştüğünü ve yeni bir albüm hazırlayacağını (Kramp olarak da demiş olabilir) söylemişti. Devamında bana, "Destek olur musun?" diyecekti. Bu her zaman söylenen bir soru değildi. O kendisine kızgın olduğumu ve küskün olduğumu hissediyordu. Ona cevap olarak destek vermememin imkansız olduğunu söyledim ve ekledim,"Öyle sevinir ve mutlu olurum ki" dedim. Evet ona kızgındım ama bu kızgınlığım disiplinsizliği ve kendi yeteneğinin, yaratıcılığının farkında olmadığı içindi. Küskün olmak mı...bu mümkün değildi. Telefon görüşmesinde, "Aptul, ben de bizi defterden sildiğini sanıyordum" diyecekti. 

O telefon görüşmesinden sonra merakla bu albüm kayıtlarının başladığı haberini bekledim ama gele gele bu haber geldi. Doğan'ı hele Kramp'ı defterden silmek mümkün mü? onlarla kırk yıldan fazla dostluğumuz var ve Doğan benim için çok özel biriydi. Her dönem içinde refarans grubum olmuştur. Öyle ki onların yaptığı müziğin büyüklüğünün göre göre binde birini görmüşüzdür. İşte benim kızdığım buydu. 

Kramp bu güne kadar iki albüm çıkardı ki bunlar rock tarihimize yerleşen en güzel çalışmalardır ve sanırım yüzyıllar sonra da böyle kalacaktır. O iki albümde iki ayrı vokal yer almıştı. İlk albümde ressam Erdinç Ünlü yer alıyordu. O muhteşem vokali ve yazdığı şarkılarla (Ki "Lan Noldu Be" unutulmazlar arasına çoktan girmiştir) yeni bir boyut verecekti. Sonraki albümde grubun kuruluş yıllarında yer alan Ahmet Karaferya geçecekti vokale. Onun vokaliyle unutulmaz bir şarkı daha ortaya çıkacaktı: "Tek Başına". Grubun bu iki albümünden önce verilen konserlerde trio (üçlü) olarak sahneye çıkarlardı. Doğan gitarın yanısıra vokali de üstlenirdi. Benim için Doğan'ın vokali çok ayrıcalıklıydı.

Kramp, rock tarihimizde öyle başarılı bir yeri kaplamıştır ki bunun aksi söylenemez. Ama biz onların özel soundunun, müzikal gücünün olsa olsa sadece binde birini gördük.  İşte benim kızdığım buydu. İlkönce grubun kurucusu Nezih'i yitirmiştik. Şimdi de Doğan'ı kaybettik. Davulcu İdris kalan tek eleman ama Kramp hep var olacak. Keşke Doğan o yeni albüm hayalini gerçekleştirseydi diyorum ama yapılan o iki albüm bile rock müziğimize öyle bir mesafe atlattı ki, bu her gruba nasip olmaz. 

Gönlüm ister ki Kramp'ın o iki albümü plak olarak çıkartılsın. Elimden gelebilen olursa da yaparım. Bu arada Kramp'ın iki albümü olduğunu söylemiştim ama benim için albüm sayısı üçtür. Grubun Şubat 1984'ten Eylül 1989'a kadar yapmış olduğu çalışmaların demosu. Burada öyle bilinmedik güzellikler vardır ki. Bu demonun kaydı ne yazıkki spotify gibi dinleme sitelerinde yok. Bir ikisi you tube videolarından dinlenebiliyor ama daha ötesi bilinmiyor. Keşke bu demoya gizlenen kayıtlar da çıkarılsa derim. 

Aptulika




4 yorum:

Serhat Sezer dedi ki...

Ahh Ahhh güzel insanlar sessizce yok olup gidiyor , Yaptiklari müthis müzigi kac kisi biliyordu ülkemizde ... Dogan sakin Amerika da yada ingiltere yasamis olsaydi kitleler pesinden kosuyor olurdu ... ölüm er yada gec gelecek kacis yok ama böyle sanatcilar az gelir keske yasarken kiymetini bilebilseydik Ülkece

Fikret Barkurt dedi ki...

Gürol yaptığı demonun kasetini vermişti bana.

Adsız dedi ki...

Kaliteli.insansiniz.cok.cok.tesekur.ederim..siz.kimsiniz.sorarsan.ben.doganin.kardesiyim

Adsız dedi ki...

Bitti..!!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...