Amerikalı blues rock gitaristi Mike Zito'nun yeni çıkan konser albümü "Blues For The Southside" usta gitaristin 26 Kasım 2021'de St. Louis, Missourie'deki Old Rock House'da verdiği konserin kayıtlarından oluşuyor.
Amerikalı blues rock gitaristi Mike Zito'nun yeni çıkan konser albümü "Blues For The Southside" usta gitaristin 26 Kasım 2021'de St. Louis, Missourie'deki Old Rock House'da verdiği konserin kayıtlarından oluşuyor. 2 saate yakın, 16 parçanın yer aldığı bu ikili albümde Mike Zito'ya daimi kadro olarak, Matthew Johnson (davul), Lewis Stephens (piyano ve org), Doug Byrkit (bas) eşlik etmiş. Ayrıca bu konserde Mike Zito, üç parçada ayrı ayrı üç gitarist arkadaşı , Tony Campanella, Dave Kalz ve Eric Gales'i konuk ederek, birlikte çalmış.
"Blues For The Southside" kelimenin tam anlamıyla bir gitar albümü ama grup elemanlarının da kişiliğinin öne çıkması ihmal edilmemiş. Blues'ta istediğiniz kadar usta gitarist olun teknik gösteriler ve becerileriniz tek başına yeterli değildir... Bunun yanında mutlaka duygunuzun olması ve kişiliğinizin de yoruma yansıması gerekir. İşte bunun en bariz örneğini de konserde yer alan Stevie Ray Vaughan klasiği "Texas Flood"un yorumlanışında görüyoruz. Mike Zito bu parçada SRV'un gitar rifflerinin izinden sadakatle gidiyor olsa da bunları farklı yapıya taşıyarak kendi kişiliğini sunuyor. Stevie Ray kavırı yapıyorum diye SRV hayranlığı içinde bire bir taklit etmek yerine ona duyduğu saygının ifadesi olarak kendi cümlelerini oluşturuyor. Salya sümük hayranlık ne kadar taklitçilik ise, gerçek anlamda saygı duymaksa ustanın yaptığının aslını özümseyip, bunun ardından kendi fikirlerini ortaya koyabilmektir. Mike Zito, işte bu ikincisini yapıyor.
Albümde yer alan bir diğer kavır da Jimi Hendrix'in unutulmaz parçası “Voodoo Chile”. Mike Zito bu yorumda konuk olarak gitarist arkadaşı Eric Gale'i sahneye alıyor. Sahnedeki iki gitaristi aynı anda dinlerken, her birinin ayrı cümlelerini birbirine karışmadan duyabiliyorsunuz. Bu iki gitaristin yarışması ya da bir beceri gösterisi değil; iki ayrı kişilik birbirinden farklı yanlarını yani kişiliklerini öne çıkararak bunu parçanın yorumuna taşıyarak iki karşıt fikirden bir bütüne varıyorlar... İşte bu bütün yorumun selameti oluyor. Sonuçta kazanan biz dinleyiciler oluyoruz. Ben buna keyfin diyalektiği diyorum. İki gitaristin atışması ya da yarışması tek sesli ve kırsal (feodal) bir yaklaşımken; kendi kişiliğini koruyan iki gitarist "karşıtların birliği" çok sesli ve çağdaş yapıyı oluşturur. Bu özelliği sadece Eric Gale ile birlikte çalınan parçada değil, Dave Kalz'ın konuk olduğu "Road Never End" ve Tony Campanella'nın Zito ile birlikte sahneye çıktığı "Highway Mama"da da görüyoruz. Üç gitarist üç parçada Mike Zito'nun sahnesine konuk olurken her bir gitaristin çalış kişiliklerini hissediyoruz.
Bu konser gitarın ve tabii ki Mike Zito'nun öne çıktığı bir etkinlik ama grubun elemanlarının da maharetleri hissediliyor. En azından birini yerinden alsanız aynı tadı bulamazsınız. Mike Zito konserin dördüncü parçasından sonra grup elemanlarını tek tek tanıtırken klavyelerde yer alan Lewis Stephens'ın büyük blues devi Freddie King'in grubunda da çaldığını öğreniyoruz. Stephans'ın heybetli piyano tuşeleri, "Life is Hard"da gayet güzel algılanıyor. Finale bir kala çalınan "Road Never Ends" de ise adeta bütün grup elemanları resmi geçit yapıyor gibi.
Gitarın adeta dile geldiği ritmik yapılı "Back Problems", savaştan medet uman dünya yöneticilerine bir cevap niteliğindeki "Make Blues Not War", gitarla yazılan bir şiir diyebileceğimiz enstrümantal parça "Blues For The Southside" aklıma ilk işlenen güzel yorumlardan.
Mike Zito'nun bu konser albümünü sadece dinlemiyor adeta oradaymış gibi yeniden yaşıyoruz. Konserde Jimi Hendrix, Stevie Ray Vaughan ve Tampa Red'in parçaları yorumlanmış ama en muhteşemi ise en sona yerleştirilmiş. Kelimenin en uygun haliyle bir rock'n roll tutkunu olan Zito finalde yer verdiği "Johnny B Goode" ile Chuck Berry'i yorumlamıyor bu mütevazı konser salonuna devasa bir heykelini dikiyor.
"Blues For The Southside" konser albümünü dinlemenin kalıcı bir hasar verebileceğini söyleyip, buradan uyarmalıyım. Bu albümü dinledikten sonra Mike Zito'nun bütün albümlerini baştan sona dinleme isteğiniz artabilir. Uyarmadı demeyin.
APTULİKA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder