“Southern Rock”ın temsilcisi olarak iki grup “Abi”
vasfındadır. Bunlardan biri The Allman Brothers Band” diğeri de Lynyrd
Skynrd’dır. Allman Brothers biraz daha elit yollara meyil etse de Lynyrd Skynrd
kuralı bozmaz ve atına binmiş kovboy olma yolunda dörtnala gider. Yeni
albümleri “Last Of Dyin’ Breed” isimli 13. Stüdyo albümünde de kural
bozulmuyor.
90’ların unutulmaz blues rock grubu Black Crowers’in bas
gitaristi Johnny Colt’u kadrosuna aldığı bu albümde Lynyrd Skynyrd, 11 parça ile geliyor. “Last
Of A Dyin’ Breed” için şu parça , bu parça şöyle demenin bir anlamı yok. Lynyrd
Skynyrd’dan ne arıyorsanız bıraktığınız gibi bulabilirsiniz. Zira grubun öyle
bir soundu varki 70’lerden beri devam eder. Alameti Farikası bellidir, başka
birşey olamaz. Sadece geçmişteki “Free Bird”, “Sweet Home Alabama” gibi baş
yapıtları beklemeyin. Zaten grubun başarısıda buradan kaynaklanıyor bence. Hiç
bir zaman o baş yapıtların görkeminin taklidi üzerine kurmadılar
kendilerini. Geçmişte “Hit” olmuş
parçalarını tekrar etmeyi hiç tercih etmediler. Bir ara “2000’lere adım atarken
“The Last Rebel” gibi bir hit çıktı onlardan . Bir sonraki albümlerinde öyle
bir şeyi bekledik ama iyi ki olmadı. Kısacası Lynyrd Skynyrd kafasına göre
takılır. Hiç bir zaman bu şekilde hesapları olmaz. Şimdi de “Missippi Blood” de
geleneksel blues kalıplarında takılırken bir yandan da “Good Teacher”da lise
yıllarına dönmüşler. Bazı bazı kaybetmiş adamın duygusunun peşine düşmüşler.
Ama gene Güneyli kovboy olarak. “Start Livin’ Life Again” isimli bir parça var
ki bence çok ayrıcalıklı bir yorum.
Bu album için söylenecek tek şey, her parça konser için
yazılmış gibi. “Last Of A Dyin’ Breed” albümünün konserlerini izlemek istiyor
insan ama grubun uçakla yolculuk edememesi sebebiyle bu istek sadece ABD’de
doyuma ulaşabilir.
