Michael Brecker - “Now You See It” (1990)

Michael Brecker

“Now You See It”

(1990)

Michael Brecker’ın dördüncü albümü.  

Albümün müzisyen listesine şöyle bir bakarsak:

Michael Brecker — tenor saksofon

Jon Herington - gitar

Joey Calderazzo - piyano

Jim Beard - synthesizer, keyboard

Victor Bailey - elektrik bas

Jay Anderson - akustik bas

Adam Nussbaum - davul

Don Alias — perküsyon

Steve Berrios — perküsyon

Milton Cardona — perküsyon

Omar Hakim — perküsyon

Albümdeki parçalar

1 – Echer Sketch (Brecker)

80’lerin fusionunun Weather Report çalışmalarını andıran bir parça. Synth, davul programlarının içinde oluşturulan helezonlarla aralarda sarmallar oluşturan tenor saksofondan kurulu bir yapıyı görüyoruz. Funk fitar ve bas alt yapıda kendini gizleyerek akıyor. Brecker’ın solosunun arttığı orta bölümde Victor Bailey’in bas tınısı insanı biraz rahatlatıyor.

2 – Minsk (Don Grolnick)

Albümün prodüktörü olan Don Grolnick’in bestesinde piyanist Joey Calderazzo’nun katılımı ilk parçadaki synth hakimiyetini biraz kırarak akustik tatlar almamızı sağlamış. Davulda Adam Nussbaum çok başarılı ataklarda bulunuyor olsa da öne çıkmadan görevini yerine getirmeyi amaçlaması dikkate sayan. Gitarist Jon Herrington da aynı şekilde büyük görevleri yerine getirse de bunu kendini farkettirmeden yapıyor. Brecker ile piyanist Joey Calderozza’nın soloları tek hakim boyutunda diyebiliriz.

3 – Ode To The Doo Da Day (Jim Beard)

Albümde synth’lerden sorumlu Jim Beard’ın bestesinde Jon Herrington’un gitar miyavlamalarıyla, Don Allias’n da nefis perküsyonuyla ilerleyen bir çalışma. Allias’ın perküsyonu parçanın sonuna dek durmuyor.

4 – Never Alone (Brecker)

Don Allias perküüsyonda ama daha yumuşak ve hesaplı devam ederken Omar Hakim’in davula geçtiğini görüyoruz. Synth’nin yayılımında tenor saksofonla romantik ve dramatik bir başlangıç. Akar gibi gelen akorlara saksofonun keskin yabancılaştırmaları yapıyı sürüklüyor.

5 – Peep (Brecker)

Parça Adam Nussbaum’un davul zillerini nefis işleyisi ile başlıyor. Parçada hem akustik hem de elektro bas yer almış.

6 – Dogs In The Wine Shop (Grolnick)

Milton Cardonna ve Steve Berrios’un perküsyonlarındaki ritmik örgü dikkat çekerken, parçanın ismi de bir hayli esprili.

7 – Quiet City (Jim Beard)

Omar Hakim’I bu sefer perküsyonlarda görüyoruz. Jim Beard ise synth’yi bırakıp, keyboard’a geçmiş.

8 – The Meaning Of The Blues ( Bobbie Troup / Leah Worth)

Finali oluşturan can alıcı ve akılda kalıcı melodisiyle öne çıkıyor. Özellikle Brecker’ın stüdyo müzisyenliği yıllarının katkısı hissediliyor. Jay Anderson’un bas gitarı, piyanist Joey Calderazzo ve davulcu Adam Nussbaum harika bir birliktelik sunuyor. Saksofondan sonra piyanonun solosu da tansiyonu yumuşak ama yükselten bir hava yaratıyor.