Sayfalar

30 Mayıs 2024 Perşembe

ÖZLEM





Dün gece Oldies'de Vecdi ile birlikte Rock Treni etkinliğimizi bitirmiş dönüyorduk. Doğal olarak o gecenin paylaşımları için telefonlara bakıyorduk. Birden Vecdi'nin, "Özlem Kumrular'ı kaybetmişiz." diyen sesini duyacaktım. Güzel bir gecede çok eskilerden dostlarla karşılaşmışken, bir anda eski bir dostun ölümünü duymak çok kötü olacaktı. 

1990'lı yılların başında dergiye yazdığı bir mektupla onunla tanışmıştım. Dergide çizgilerimi takip eden her okurun mektubu aklımda kalmazdı ama Özlem'in mektubu ve ismi aklıma kazınacaktı. O sıralar liseye gidiyordu (hafızam beni yanıltmıyorsa Kültür Koleji) ve mektubunda benim Kesmeşeker grubuna yer vermediğim için eleştiri yapıyordu. Okuyucular sevdikleri gruba daha fazla yer verilmesi için bu tip mektuplar yazması alışıldık bir durumdur ama Özlem'in yazdıkları çok temiz bir bir dille ve ciddi eleştiriler taşıyan nitelikteydi. Öyle ki o günden bu güne aklımda kalmıştır. 

Daha sonraları Özlem'i müzik yazılarıyla görmeye başlayacaktım. Sonradan tanıştık tabi. Onunla her karşılaştığımda" yahu nerelere kayboldun" dediğimde,  "Bir aydır yeni bir tez için hazırlanıyorum." cevabıyla karşılaşırdım. Sonra bir baktım ki o Boğaziçi Üniversitesi kütüphanesine kapanan kızın tarih konusunda yazdığı araştırmalar ve kitaplarla karşılaşacaktım. Ben Özlem'le rock konserlerinde karşılaşırdım ama o bilim dünyasında akademik kariyerinde yükselecekti. 

Son on, on beş yıldır da  Kuzguncuk'ta karşılaşırdık ve "Aptul ben de Beylerbey'ine taşındım... bir ara bize gelin." derdi. Araya bir şeyler girdi ve bir türlü görüşemedik. Ama yolda her karşılaştığımda onun güler yüzüyle  sohbet ederdik. Ancak son bir yıldır onu görmez olmuştum. Her halde pandemi falan derken karşılaşmamız olabiliriz diyerek bir ara onu telefonla arayayım da diyordum. Oysa ki Özlem geçen yıl  İsviçre'nin Zürih kentinde bir trafik kazası geçirmiş ve ardından da  yoğun bakıma alınmış. Tabi ben bunların hepsini onun verdiği uzun yaşam şavaşının nihayetinde gelen  ölüm haberiyle birlikte öğrenecektim. 

Ben yolda karşılaştığım o güler yüzü ve bir arkadaşımı kaybettim... ancak ülkemiz çok değerli bir bilim insanını kaybetti. 

Aptulika 


 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder