Sean Ono Lennon'un yeni çıkan "Asterisms" albümü ile avangard, progresif ve space rock arası deneysel bir çalışmaya imza atıyor. Gitar, bas, piyano, davul ve daha bir çok enstrümanı çalan sanatçı albüme besteleri ve gitarıyla katkı vermiş. Albümü dinlemeye başlamamla birlikte John Lennon'un oğlu imajı bir anda gitti ve yerine sadece Sean'ın müziği ile tanışmak geçti.
Sean Ono Lennon ya da tekmili birden haliyle Sean Taro Ono Lennon. Yazıya kapak olan resimde John Lennon kucağında doğduğu zamanki halini koyduk ama Yoko'yu da unutmayalım derim, zira her ikisinin de oğlu.
Ünlülerin çocuğu olmak (hem de John Lennon gibi devasa bir ismin) hele de müzik yapıyorsanız daha ilk adımda başınıza gelen talihsizliktir. Lennon'un büyük oğlu Julian Lennon bu talihsizliği yaşadı. O yılları çok iyi hatırlarım, 1984'te ilk albümü "Valotte"ı çıkardığında herkes ondan yedi kaplan gücünde bir John Lennon bekledi. Babasına benzediği yerlerde ise onu daha da yerden yere vurdular. Belki de onun soyadı Lennon olmasaydı işleri daha iyi giderdi. Sonrasında üç albüm daha yaptı ve köşesine çelildi ya da ben takip edemedim. İşte bu yüzden yeni çıkan albümler arasında Sean Ono Lennon ismini görünce "eyvah" dedim. Ama her şeye rağmen insan dinlemeden edemiyordu işte.
Sean Ono Lennon'un yeni çıkan "Asterisms" albümünü bu duygularla dinlemeye başladım. Baştan sona enstrümantal olan bu çalışmada Devon Hoff, Yuka C Honda, Michael Leonhart, Joao Nogueira, Mauro Refosco, Ches Smith, Johnny Mathar gibi New Yorklu müzisyenlerden oluşan bir grupla Sean Ono Lennon, avangard, progresif ve space rock arası deneysel bir çalışmaya imza atıyor. Gitar, bas, piyano, davul ve daha bir çok enstrümanı çalan sanatçı albüme besteleri ve gitarıyla katkı vermiş. Albümü dinlemeye başlamamla birlikte John Lennon'un oğlu imajı bir anda gitti ve yerine sadece Sean'ın müziği ile tanışmak geçti.
Sean Ono Lennon'un "Asterisms" albüm kadrosu
Ben bu albümle tanıdım ama Sean daha önceden de film müzikleri bestelemiş, birçok albümün de prodüktörlüğünü yapmış. Şimdi dinlediğimiz "Asterisms" yılların birikiminde toparlanmış. Albümün tarzı için yukarda avangard, progresif space rock dedim ama bunlara elektronik ve caz'ı da eklemem gerekir. Albüme ismini veren 11 dakikayı aşan çalışmada caz fusion bölümleri çok yaratıcı ve keyifli. Hatta albümün sonunda yer alan "Helopause" Eric Satie'nin eserine gönderme yapar gibi ve böylece klasik müzik çağımızın müzik diliyle günümüze geliyor gibi. Tarzlar o kadar güzel bir araya getirilip harmanlanmış ki, yeni bir ses ortamına taşınıyorsunuz.
Son albümü "Asterisms" ile ilgili Sean Ono Lennon, küresel karantinalardan ve kişisel dönüm noktalarından ilham aldığını, iç gözlemsel merceğiyle göksel dünyaya benzersiz bir bakış açısı yakalamak istediğini belirtiyor.
Sean Ono Lennon'un müziği ile tanıştığım "Asterisms" albümü, kendi iç dünyasında bir müzik insanının imajlardan ve tabii Lennon heybetinden uzak kalarak kendi iç dünyasında yaptığı güzel bir çalışma. Keyifle dinleniyor ama "John Lennon'un oğlu bakalım ne yapmış" derseniz hiç bulaşmayın derim, çünkü bu çocuğun sadece soyadı Lennon, yoksa o kendi anlayışında başka bir müzisyen.
Yazının sonuna doğru biraz magazin yapalım bakalım. "Asterism" albümünün ardında Sean Ono Lennon'la yapılan bir röportajda, sanatçı annesinin sağlık sorunlarıyla ilgilenmek için devamlı yanında olduğunu ve yaşlanan annesine baktığını da belitmiş. Bu arada Yoko Ono da artık 91 yaşında, az buz birşey olmasa gerek. Ama Sean aynı zamanda hayırlı bir evlat da.
Sean Ono Lennon'un "Asterisms" albümü bana güzel geldi. Siz ne düşünürsünüz onu da merak ederim. Yorumlarınızı beklerim.
Aptulika
Asterisms albümünün, Lennon adıyla ne kadar özdeşleşmekte olduğunu değerlendirmek zor. Albümü dinlerken beklentimizi sınırlı tutmakta yarar var.
YanıtlaSil