Amerikalı caz saksafoncusu Dave McMurray yeni çıkan albümü " Grateful Deadication 2 " da Grateful Dead grubunun klasiklerini ikinci defa caz'a yorumlamış.
Albümde yorumlanan Grateful Dead klasiklerini şöyle bir hatırlayalım ve bir yandan da McMurray yorumların da ufaktan analiz edelim...
Playing in the Band: 1971 tarihli bir Grateful parçası. Bu parça konserlerde uzun doğaçlamalarla işlenebilen bir parçaydı ve Dave Mc Murray albümünü bununla açıyor.
China Cat Sunflower : Grubun üçüncü stüdyo albümü "Aoxomoxoa"da yer alan bir parça. McMurray'ın yorumunda piyanonun alttan harika dokunuşlarıyla saksafon soloları da harika akıyor.
Bird Song: "Tek bildiğim kuş gibi bir şey /onun şarkısında /Tek bildiğim bir an şarkı söyledi/ Ve sonra uçtu" sözleriyle başlayan bu parça Janis Joplin'e ithafen Robert Hunter tarafından yazılmış.
To Lay Me Down: Grateful Dead'in gitaristi Jerry Garcia'nın ilk solo albümü olan "Garcia"dan dinlediğim bir parça. Bu albüm 1972'de çıkmış ve tabiki ben çok sonraları dinlemiştim. McMurray bu parçada vokal olarak Jamey Johnson'u konuk almış. Bence iyi yapmamış. Nedenine gelince, parçanın caz yorumundan çok bir cover grubunun yorumuymuş gibi bir etki oluşturmuş.
Şimdi bizde de bir caz müzisyeni Kramp'ın parçalarını yorumlasa "Lan Noldu be"yi vokalli yapardı. Bu böyle gelmiş böyle gider, yapacak bir şey yok. Devrimler kazanıldıktan sonra öncülük eden asiler yıktıkları egemenlerin basit kültürüne dönüyor.
Bu arada bu yorumu sevdim mi sevdim hatta playlistime bile aldım ama genel konsepte uyduramadım ne yapayım.
Truckin' : " Truckin ' ", Grateful Dead'in ilk olarak 1970 albümleri American Beauty'de yer alan bir şarkısı . 1997 yılında Amerika Birleşik Devletleri Kongre Kütüphanesi tarafından ulusal bir hazine olarak kabul edilmiş.
McMurray'ın caz yorumunda org ile Maurice O'Neal harika bir etki oluşturmuş.
Albümün kahramanı saksafoncu ama benim kulağım hep piyanoya, orga gidiyor. Bir sonraki parçada da bu alanın muhteşemi bir isim konuk olacak.
The Other One: Grubun 1968 tarihli ikinci albümü Anthem of the Sun'da yer alan bir parça. Burada konuk olarak bir büyük tuşlu çalgılar ustası Bob James konuk oluyor. Zaten olmasıyla da piyanoda imzasını fena halde koyuyor. Atmosfer bir anda caz füzyonlarına dönüyor.
If I Had the World to Give: 1978 tarihli Shakedown Street albümünden bir Grateful Dead klasiği. Bu arada usta kavramının ne demek olduğunu Bob James'den anlıyoruz. Evet bu sefer de konuk o ve nasıl bir maestroluk kattığına şahit oluyoruz. Bu ustalık öne çıkarak değil Dave Mc Murray'ın güzelleşmesini sağlayarak oluyor.
Albümde, Dave McMurray: saksafon; Wayne Gerard: gitar; Maurice O’Neal: keyboards; Luis Resto: piyano; Ibrahim Jones : bass; Jeff Canady: davul; Larry Fratangelo: vurmalılarda yer almış. Kadroda özellikle baterist Jeff Canady ritmik imkanlar vererek yorumların tıkanmasını önlüyor. Marurice O'Neal'in org ile kattıkları ise muhteşem... Çoğu kere albümde sadece onu dinlediğim bile oldu.
Dave McMurray, burada Grateful Dead'i yorumlarken caz'dan ziyade Motown köklerine yani soul, R&B ve funk alışkanlıklarını buluyoruz.
Albümü dinlerken diğer bir yandan bu parçaların asıllarını da öncesinde tekrar dinledim. Grateful'un özellikle konser yorumlarında doğaçlamalarla işleniyor ve uzuyor. Bu nedenle caz adına Grateful Dead yorumlamak çok zor ve beklentileri artırıyor ama Dave McMurray'ın yorumu beklentilerin yanından bile geçmiyor. Özellikle bazı yerlerde caz'dan çok popülist yaklaşım hesaplanmış gibi. Bu çalışmanın ilk albümünü dinlemedim ama "bu iş tuttu bir ikincisini daha yapalım ve parsayı toplayalım" yaklaşımı söz konusuymuş gibi bir kıllanma vaziyetine de girebiliyorsunuz, ister istemez.
Aptulika
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder