Yaz neredeyse sona eriyor ve hala İstanbul'dayım. En son korona karantinası başlamadan iki ay öncesi Aleksandrapoli'ye gitmiştim. O da yazın sonuydu ve denize falan girememiştim ama uzo ve güzelim mezelerin (hele ki çıtır çıtır giden ve çocukluğumu hatırlatan kabak kızartmasının tadı hala damağımda) tadına varmıştım. Oradan dönüşte gelecek yaza yeniden giderim deyip, iki gün sonra dönmüştük ama pandemi geliverdi. Ondan sonra da döviz kurunun arayı aşması sonucu hayal oldu.
Bu yazın başında gelen bir iş teklifiyle Bozcaada'daki bir mekanın 4 sayfalık menüsü için çizim yapmıştım. O sevdiğim adayı biraz hayalden biraz da fotograflardan çizmiştim. Çizmenin ötesinde oradaydım sanki. Bu nedenle de Mayıs'ta gelen işi Haziran ortasında bitirecektim.
Geçen gün o çizimlere tekrar baktım. Onlardan daha tamamlanmamış bir bölümünü üstte yayınlayayım dedim. Bu arada şu sıralar Bozcaada'da bir caz festivali de var galiba. Şimdi orada olmak vardı diyelim.
Bana o adayı sevdiren aziz dostum ( hem üniversite hem de askerlik arkadaşım) ressam Selim Karadana'ya buradan bir selam göndereyim dedim.
Aptulika
24 Ağustos 2022
saat 23:24
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder