Alman harikası diyebileceğim Michael Schenker, gitar konusunda rock ve metalin en usta isimlerinden biri. Çok küçük yaşlarda Scorpions'ta abisi Rudolf ile başladığı müzikal kariyeri bir İngiliz harikası olan UFO'da devam edecekti. UFO ile unutulmaz işlere imza atan Michael Schenker daha sonra solo çalışmaları ve en nihayetinde de Michael Schenker Group olarak devam etti.
MSG olarak yaptığı çalışmalardan benim için en unutulmazı 1989 tarihli McAuley Schenker Group ismiyle yaptığı "Save Yourself" albümüdür. Tabi bu çalışma Robin McAuley'in muhteşem vokaliyle yapılan ve MSG isimli grubu McAuley S.G. haline getiren bir albümdü. Onun dışında da severek dinlediğim MSG albümleri olmuştu ama o eski tadı onlarda bir türlü bulamayacaktım.
Eski tadı bulamıyorum dedim demesine ama itiraf etmem gerekirse daha sonrasında çıkan albümleri öyle hakkını verecek şekilde de dinlememişimdir hani; şöyle kabasından bir dinleyip geçmişimdir. Sözün özü yeni çıkan MSG albümü "Universal"ı gördüğümde hemen alıp dinlemeye koyulacaktım. Bu arada albümün çıkalı neredeyse bir ayı geçti hani. O gün bugün yazarım derken bekleye bekleye ancak şimdi yazabiliyorum. Böyle de olunca albümü haftalardır dinliyor oldum. İlk olarak yazmaya karar verdiğim tarih Haziran ayının dördüydü ve o zaman albüm için eleştirel bir bakışım hakimdi, hatta gitar virtüözitesine ağırlık verildiğine kanaat getirip, albümün beste kalitesinin yitttiğini bile düşünmüştüm. Oysa şimdi bu kadar uzun bir ara geçip, albümü bunca dinlediğimde sevecek çok şey bulduğumu gördüm. O söz konusu eleştirilerimi de göz ardı etmeden albümü analiz etmeye çalışacağım.
Michael Schenker Group'un "Universal" albümünde beni ilk çeken şey vokallerde Ronnie Romero'nun yer alıyor olmasıydı. Bu vokali ilk kez Richie Blackmore'un Rainbow'unda dinlemiştim. Yer yer Dio yer yer de geleneksel Rainbow vokalini bünyesinde toplayan bu genç vokalisti görünce umudum artmıştı ama bu birliktelik devam etmeyecekti. Blackmore'un aksi ihtiyarlığının bunda payı var mıdır bilinmez ama Romero'nun sesi rock dinleyicisinden de (benim gördüğüm kadarıyla) hak ettiği değeri bulamamıştı. Ancak bu güçlü sesi duyan rock müzisyenleri onu bir çok projede çağıracaklardı ve bu seferde bu ses imaj olarak sıradanlaşacaktı. Sıradanlaşma sözcüğü biraz ağır oldu galiba ama olur olmaz projelerde yer ala ala daha tazeliğini yaşayamadan tohuma kaçmış gibi görülecekti. Çağımız böyle bir şey, artık eskisi gibi uzun uzun ve detaylı dinleyen bir rock dinleyicisi yok gibi. Bunların dışında da Ronnie Romero'nun bir başka talihsizliği de vakti zamanında Blaze Bayley'in Iron Maiden ekolünü takip eden başarılı bir vokal olmasına rağmen Iron Maiden'a girmesiyle her şeyin bitmesi gibiydi. Romero da yedek kulübesinde bekleyen bir futbolcuyu andırıyordu. İşte bu düşüncelerle Romero ismini bu albümde görünce açıkcası eyvah dedim. Albümün tüm ağırlığında yerini alsa da Romero gene de konuk bir elemandı. Oysa albüme çok şey kattığını söyleyebilirim.
Albümde yer alan diğer bir konuk da Helloween'in vokalisti Michael Kiske. Bu katılımla da Michael Schenker Group'un bir anda Helloween' yörüngesine girdiğini söyleyebilirim. Bu da albümle ilgili eleştirilerimden biriydi; hani Schenker gitarıyla maharetlerini dökmeye kafaya takmışken vokale geçen kendi başına rotayı değiştiyordu. İlk dinlemelerimde böyle ağır bir tenkitte bulunacaktım ama onca dinlemeden sonra bu yargımın çok ağır olduğunu düşündümse de Kiske'nin konuk olduğu "A King Has Gone" şarkısı kelimenin tam anlamıyla Helloween parçası gibi... yani Kiske markası her şeyi bir anda değiştirebiliyor.
Albüme ismini veren "Universal" parçasında, Romero'nun MSG vokalisti Gary Barden ile birlikte düet yapması harika bir yorumun ortaya çıkmasına sebep olmuş. Bu parçada Schenker'ın gitarının tadını da fazlasıyla alıyoruz.
Michael Schenker Group'un son albümü "Universal" şimdiden 1989 tarihli "Save Yourself"in yanına yerleşerek beğeni tahtıma oturdu. O albümü seviyor olmamın nedeni vokalde yer alan Robin McAuley'di. Şimdiki albümde ise vokalde yer alan Ronnie Romero ( o da konuk olarak)'nun olması değildi, çünkü bu elemanı daha önceden de biliyordum. Öyle ki bir grupta yer alarak mayayı tutturmasını çok istiyordum. Bu sefer oldu mu? Açıkcası emin değilim ama güzel bir birleşim olmuş ama ötesi ne olur bilemiyorum. Umut deyip, önümüzdeki maçlara bakacağız.
Bu albümü 1989'daki "Save Yourself" kadar çok ve uzun süre dinleyebilir miyim bilemem ama bu buluşma 80'lerin heavy havasını fena halde yakalamışsa da Schenker'ın UFO zamanlarından da bir şeyler bulabilseydik diyor insan. Sözün özü bu albüme kayıtsız kalmayın derim.
Albümle ilgili yazacaklarım bundan ibaret ama bir sonraki yazımda albümün kapağı ile ilgili bir kaç kelam da etmek isterim. Bekleyin bakalım.
Aptulika
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder