Chicago Blues'un en sert gitar tınılarına sahip ismi Luther Allison ile şu ana kadar tanışmadıysanız, bu kelimenin tam anlamıyla kayıptır.
Luther Allison'un dokuz çocuğundan en küçüğü olan Bernard, daha 13 yaşındayken babasının konserinde sahneye çıkacaktı. 1990'da ilk solo albümü yapan gitarist, bu güne kadar 20'ye yakın albüme imza attı.
Bernard Allison, 25 Şubat 2022'de Ruf Records etiketiyle yeni albümü "Highs & Lows"u çıkardı. Kayıtları TN'deki Bessie Blue Stüdyoları'nda yapılan albümün yapımcılığını da Jim Gaines üstlenmiş. Burada bir virgül koyup albümün yapıldığı stüdyoya dönelim. Baba Luther Allison müzik hayatını Fransa'ya yerleşerek sürdüren biriydi. Bu seçimin sebebi ise siyahi olarak ülkesi ABD'de bulamadığı ilgiyi ve olanağı Paris'te bulmasıydı. (bunun yanısıra baba Luther, 1960'lı yıllarda Fransız rockçı Johnny Hallyday ile de çalışmış olmasıydı) Luther Allison, ölümüne dek Fransa'da ikamet edecekti. Oğlu Bernard da yaşamını babası gibi Paris'te sürdürmekte ama kariyerinin başında Johnny Winter ve Stevie Ray Vaughan ile çalışmak için Amerika'da bulunacaktı. 3 yıllık bu sürede Tennessee'da Bessie Blue Stüdyoları'nda çalışmışlardı. Şimdilerde bu albüm için ABD'ye giden Allison bu efsane stüdyo ile yeniden buluşuyordu.
"Highs & Lows" albümünde basta George Moye, gitarda Dylan Salfer, klavyede Toby Lee Marshall, davulda Steve Potts ve saksafoncu José James yer alıyor. Ayrıca Bobby Rush ve Colin James özel konuk olarak yer alıyor.
Bernard Allison gitarıyla sert takılan bir blues rocker, bu yeni albümde de bu kural bozulmuyor ama "Highs & Lows" sound olarak soul ve funk ağırlığında bir blues rock albümü olarak karşımıza çıkıyor.
Albüm “So Excited” ile açılıyor hem de ne açılış... sert gitar tınılarını yarıcı şekilde giren bateri ile hard rock ve blues birleşimi bir çalışma diyebiliriz. Gitarın yükseldiği anlarda bas onu tonuyla destekliyor. Bunun yanısıra Allison'un vokali oldukça rahat ve sakin özelliği ile kendini gösteriyor. Takibinde albüme adını veren parça geliyor ki ritmik gitarlarla değişen müzikal nüanslarıyla akıp gidiyor.
Albümün biraz soul'a yatkın bir blues izinden gittiğini söylemiştim. İşte ona iyi bir örnek teşkil edecek slow blues parçası olan "Strain On My Heart". Bu parça bize yer yer 1970'lerin Temptations'unun tınısını hatırlatıyor. Parçada Jose Ned Jones'un da harika bir saksafon solosu yer alıyor.
Colin James'in konuk olduğu “My Way Or The Highway”, hem harika bir düet hem de gitar sololarını birbiri ardına aktığı bir çalışma. Albümün bir diğer konuğu da Bobby Rush. Bu blues ustası da “Hustler”da baştan sona vokalde yer alıyor ama sadece vokal mi o canalıcı ağız armonikasıyla da harikalar yaratıyor.
Bernard Allison albümünde babası Luther Allison'un da iki parçasına yer vermiş. “Now You Got It” ve “Gave It All”isimli bu kavır parçalarda kendi stilini koruyarak yorum getirmiş. Bernard'ın kendi stilini sergilerken orijinal şarkılara doğal bir saygı gösteriyor. Gitarın tadını hissettiğimiz ve bir dinleme keyfi yaşadığımız “Side Step”, tam anlamıyla slide gitar ziyafeti. Albümün finaline oturan “Last Night” gitar sololarıyla şenleniyor.
Bernard Allison, "Highs & Lows" albümünde rotasını biraz daha soul'a kaydırsa da gitarı gerektiği yerde elektrikleniyor. Soul yanını nefesliler ve ritmik alt yapı oluşturuyor. Her şey bir yana yeni bir Bernard Allison albümüyle buluşmak ayrı bir güzellik kaynağı.
APTULİKA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder