Hafta Sonu Blues Perişan Kütüphanesi'ne Katkı 41

“Önce Çizdim, Sonra Yazdım”

Semih Balcıoğlu

- Anı -

Karikatür ustamız Semih Balcıoğlu, 1930’lardan bu yana yaşadıklarını bu kitabında kaleme almış. 2006 yılında yitirdiğimiz Balcıoğlu bu kitabı, 2001 yılında yazmış. Yayınevinin internet sayfasına baktığımda kitabın tükendiği notu yazıyordu. İçimden “Bire adamlar tükendiyse yeniden basım yapsanıza!” diyecektim. Tabi onlardan gelebilecek cevabı da biliyordum hani. Pişkin pişkin “Satmıyor ki” diyeceklerdi. Yahu bende bunu anlayamam, yeni çıkmadı bu, 50 yıldır bu terane bu adamların dilinde. İyi de kardeşim o zaman git pazarda domates sat. Yahu senin işin sadece best seller yayınlamak mı? Deli olacağım bunlar yüzünden. Bir kere de kaliteli bir şey için diren, insanlara öner, bir şey yap be kardeşim. Ama onlar değişmeyecek bunu da çok iyi biliyorum. Bu arada Oda Kitap internet sitesinde bu kitabın olduğunu gördüm. Siz de oraya buraya bakıp, o da olmazsa sahaf sahaf gezip bu kitabı bulabilirsiniz diyelim ve kitaptan bahsetmeye başlayalım.

Semih Balcıoğlu karikatürü sanatla buluşturan bir çizerimiz. “Önce Çizdim, Sonra Yazdım” kitabına baktığımda onun edebiyatçı yanının da kuvvetli olduğunu gördüm. Kitap Türk basın tarihininin derinliklerine iniyor.  Sadece basın değil, kültür ve sanat dünyamızın bir çok isminin anılarını da görüyoruz. Kitapta olan isimlerden bir kısmını yazarsak:

Cemal Nadir Güler, Yusuf Ziya Ortaç, Falih Rıfkı Atay, Simavi ailesi, Tahsin Özin, Abdi İpekçi, Günseli Başar, Zeki Müren, Yahya Kemal, Ahmet Hamdi Tanpınar, Altan Erbulak, Ümit Yaşar Oğuzcan, Aziz Nesin, Nazım Hikmet, Ratip Tahir Burak, Necmi Rıza Ayça, Mustafa Uykusuz, Sururi, Orhan Kemal, Yılmaz Güney, Kemal Ilıcak, Bülent Ecevit, Süleyman Demirel, Turgut Özal, Mehmet Ali Aybar, Çetin Altan, Çetin Emeç...

Semih Balcıoğlu’nun anılarında çok ilginç kesitler var. İlk defa dergilere karikatür vermeye başladığı amatörlük yıllarında 14 yaşındaymış. O dönemde Semih Balcıoğlu gibi dergilere karikatür götüren bir arkadaşı daha varmış. Bu arkadaşı da Türk basının abide ismi Abdi İpekçi’ymiş. 
Kitaptan aklıma takılanlardan biri de Balcıoğlu’nun Akademi yılları. Şimdi adı Mimar Sinan Üniversitesi olan okulun 1983’ten önceki adı İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi’ydi ve Akademi denildi mi orası anlaşılırdı. Balcıoğlu’nun orada okuduğu yıllar tam bir altın devir. Okuldaki arkadaşlarına bir bakalım hele, Ayhan Işık, Sadri Alışık, Oğuz Aral, Fikret Otyam, Süavi Sualp, Nüvit Özdoğru, Kuzgun Acar, Mengü Ertel, Orhan Peker, Turan Erol, Altan Erbulak, Bedri Koraman. Liste yazmakla bitmiyor ama Türkiye ve Avrupa Güzellik Kraliçesi seçilen Günseli Başar ile Zeki Müren de o yılların Akademisi’nde Balcıoğlu’nun arkadaşlarıymış.   

Kitapta 1930’lardan bu yana anılar var. Tanımayacağınız bir çok isim olduğu gibi tanıdığınız bir çok isme de rastlayacaksınız ve büyük bir merakla okuyacaksınız. Tanımadıklarınızı da ister istemez merak edip, arayacaksınız. Burada kitaptan bahsedilecek çok şey var ama ben yazıyı burada kesip, okumaya devam edeceğim. Siz de arayıp, bulun ve okuyun derim.

Aptülika