Canned Heat'ın "Kör Baykuş"u Alan Wilson. 46. Ölüm Yıldönümünde

68’lerin unutulmaz ABD’li blues rock grubu Canned Heat’ın vokalisti (aynı zamanda slide gitar ve armonikacısı) Alan Wilson’u 46 yıl önce, bugün , henüz 27 yaşındayken yitirmiştik.

Alan Wilson, Canned Heat grubunda Bob Hite ile birlikte vokalistliği üstleniyordu. Yumuşak sesi ve minyon görüntüsüyle Alan Wilson’un lakabı “Kör Baykuş” iken, kalın sesi ve cüsseli görüntüsüyle Bob Hite ise “Ayı” lakabını taşıyordu.

Tarihi Woodstock Festivali’nde de çıkan grup, 1970 yılında sınırlarını aşarak Avrupa konserlerine adım atacaktı. Boston Üniversitesi müzik bölümünden mezun olan Alan Wilson 2 Eylül 1970’de genç yaşta hayata veda edecekti.

Alan Wilson’un ölümünün 46. yıldönümünde   onun ölmeden önce Canned Heat ile birlikte verdiği son konser kaydının yer aldığı plak hakkında bir yazıya yer veriyorum.

Canned Heat

 “70 Concert Live in Europe”

(1970)

1960’ların sonu ve 70’lerin başına tekabül eden zamanlarda ABD’nin siyah müziği blues Avrupa gençliğini saracaktı. Her ne kadar ABD’li beyazlar burnundan kıl aldırmak istemese ve bu müziğe ilgisiz kalsalar da ülke sınırları içinde bazı zıpçıktı beyaz gençler blues izlerini takip ederek, farklılık oluşturuyorlardı. Bunlardan biri Boston Üniversitesi’nde entelektüel düzeyde müzik eğitimi alan Alan Wilson’du. Gene onun gibi siyah müziğin peşine düşen blues kayıtlarının en eskilerine ulaşma sevdasına düşmüş olan Bob Hite da diğer isimdi. Bu ikiliyi 60’ların sonunda bir araya getiren blues tutkusu Canned Heat grubunun da doğuşuna neden olacaktı. Alan sarı saçlı,narin görünümlüyken, Bob ise saçı sakalı kapkara ve kilolu biriydi. Alan Wilson’un lakabı “Kör Baykuş” (Blind Own) iken, Bob Hite’ın lakabı “Ayı” (The Bear) idi. Bu fiziksel farklılık onların vokallerine de yansıyordu ve ortaya tatlı sert bir bileşimde güzellik çıkıyordu.

  Onları Woodstock festivalinde görmüştü müzikseverler. Bu tarihi festivalde dikkatleri üzerlerine çektiler çekmesine ama asıl ilgi ABD’den çok Avrupa kıtasından gelecekti. 1970 yılında ilgiyle çağrıldıkları İngiltere’de konsere çıkacaklardı. Takvimler 1970’in Nisan ayını gösterirken Canned Heat, Londra’daki Royal Albert Hall”de konsere çıkacaktı. Bu konser öyle bir ilgi görecekti ki aynı yılın yaz aylarında da bu konserin kayıtları  “70 Concert Live in Europe” adıyla plak olarak piyasaya çıkacaktı. Bu albüm Canned Heat’in ilk konser albümü olarak tarihe yazılacaktı.

Canned Heat’in bu konser albümü ilkin İngiltere’de çıktı, grubun kendi ülkesinde ise ancak bir yıl sonra çikacaktı. Konserde  Arthur "Big Boy" Crudup’ın  "That's All Right Mama"  ile Willie Dixon’ın "Bring It on Home"  gibi blues klasikleri yorumlanırken, grubun blues tarzındaki besteleri de seslendirilmişti.

İngiltere konserine ithaf ettiği bestesi “London Blues” da narin vokaliyle Alan Wilson, armonika ve slide gitarıyla da “Pulling Hair Blues” şarkısında üst düzey bir yorum getirecekti. Bu üst düzey yorum Alan Wilson’un vedasıydı diyebiliriz çünkü bu onun son konseri , son albümü olacaktı. Alan Wilson bu albümün çıkışından iki ay sonra 2 Eylül 1970’te henüz 27 yaşındayken hayata veda edecekti. Raporlarda aşırı dozda uyuşturucudan öldüğü yazıyordu ama tanıyanlarının söylediğine göre uyuşturucu kullanmıyordu. Birçok insana göre bu bir intihardı. Yakınları tarafından içe kapanık olduğu söylenen Alan Wilson sık sık depresyon nöbetlerine giriyordu. Akademik düzeyde bir müzik eğitiminden gelen ve deha diye nitelenen Alan Wilson’dan artık uzak kalacaktık. Daha sonra çıkan eski konser kayıtlarının bolluğunda onu dinleme imkanına erişebilecektik neyse ki.  

Albümün parça listesi

"That's All Right Mama" (Arthur "Big Boy" Crudup) – 9:02

"Bring It on Home" (Willie Dixon) – 6:18

"Pulling Hair Blues" (Alan Wilson, Samuel L. Taylor) – 9:20

Medley: "Back Out on the Road" (Robert Hite, Jr.) / "On the Road Again" (Floyd Jones, Alan Wilson, Tommy Johnson) – 6:00

"London Blues" (Alan Wilson) – 7:53

"Let's Work Together" (Wilbert Harrison) – 4:50

"Goodbye for Now" (Adolfo de la Parra, Harvey Mandel) – 3:25

Canned Heat

Bob Hite – vokal

Alan Wilson – slide gitar, vokal, armonica

Harvey Mandel – gitar

Larry Taylor – bas

Fito de la Parra – davul