1970’lerin plaklarından
hatırlanan Electric Light Orchestra yıllar sonra yeni çıkan albümü “Alone In
The Universe”den seçmelerle bu haftaki Blues Perişan radyo programında yer
alacak. Orkestra’da bütün enstrümanları tekbaşına Jeff Lynee çalıyor. Yani
albümün ismiyle özdeşleşiyor… “Evrende tek başına” ELO uzay gemisiyle uzun bir
aradan sonra tekrar buluşma.
Onları ilk olarak 14 ile 15
yaş arası dönemin Hey dergisinde görmüştüm. Mr Brown ile Mrs Brown
familyasından oluşan İngilizce öğretmeme kitabından öğrendiğimiz kadar
İngilizce bilgisiyle Türkçe mealini
yaptığım Elektrik Işığı Orkestrası.
Bir orkestra ama elektro
gitar ağırlıklı acayip bir şey. Tarihler 1976 gibi ve elime geçen bir Türk
baskısı plaktan tanıdığım grup. “Rockaria” isimli bir kadın operacı sesi ile başlayan parça beni
büyülerdi. Sonra yıllar yılları kovaladı ve bu güne kadar aynı şaşkınlığı ve
ilgiyi yaşadım.
Bu grubun ismi Electric Light
Orchestra idi. Hani şimdilerde klasik
müzik enstrümanlarıyla heavy rock yapan gruplar var ya, işte onların tarih
öncesi dönemde tanımlanmamış ataları gibiydi bu grup. Dönemin diğer renkleri arasında boyası biraz
silik kalmıştı belki de. Bir başka açıdan bakar isek tam kafasındaki müziği
yapamadılar bile diyebiliriz. Hele o
seksenlere geldiğimizde popüler kültürün olanaklarının içinde heba bile olmuş
olabilirler, ne diyelim.
Yıllar değil, yarım asır fena
halde geçti üzerinden Bugün Electric Light Orchestra ismi kimseye bir anlam
ifade etmez. Bilenler içinse eski plak satışı yapan dükkanlarda burun
kıvırdığımız plakların mimarıdırlar. Yeni kuşaklardan birileri keşfetse de tam
tamamlanmamış bir tasarı gibidir onlar.
Bu blogun oluşmasına vesile
olan radyo programını yaptığım Rock FM’deki genç kuşak radyoculardan Sezen
Aladağ’ın bu keşfi yapan gençlerden biri olduğunu görüp, sevinecektim. Bu yarım
yüzyıl önce bildiğim bir adanın yeni kaşiflerce yeniden keşfi gibiydi.
Bugün için Electric Light
Orchestra’yı rock tarihinin göbeğine oturabilecek bir çaba içinde değilim. Daha
önceden de dediğim gibi iyi bir tasarı ama tamamına erdirilmemiş bir bir
tasarı. Ancak yok sayılamıyacak bir duygu. Bu duygu ile yarım asır sonra tekrar
karşılaşacaktım. Üç yıl önceydi ve bu grubun elemanı Jeff Lynee’ın çıkardığı
bir albüm beni gene o yılların anılarına götürcekti. Lynne albümünde “Uzun
Dalga”lara giriyordu. Şimdi bilinmez ama eskilerde radyo dünyasında “Kısa Dalga”,
“Uzun Dalga” gibi tanımlamalar vardı. Şimdi “FM” denilen dalga tek hakim. Biz
FM ile seksenlerden sonra tanıştık. Ondan önce “Uzun” ve “Kısa” ismindeki
dalgalar vardı. Radyodaki düğmeden bu kanallardan birini şeçerek kulağını
çevirirdik. Garip sesler içinde kimi zaman bir Arapça nida ile Mısır radyosu
kimi zamanda Avrupa radyosu çıkıverirdi. Bazı yayınları çızırtılı da olsa
dinlerdik. İşta Jef Lynnne Aga da uzun dalgadan ABD radyolarına bağlanarak ilk
rock kahramanlarını dinlermiş ve çocukluğunda biriktirdiklerini yüzyıllar sonra
bir albümde yorumlamıştı. O albümü dinlediğimde ben de kendi anılarıma ve
çızırtılı radyo dönemlerime tekrar dönmüştüm.
Bugünlerde 67 yaşını
devirmeye hazırlanan Jeff Lynne, İngiltere’nin çıkardığı önemli rock
müzisyenlerinden biri. Onu 1970lere oturan grubu Electric Light Orchestra ile
tanımıştık. 1988 yılına gelindiğinde de
George Harrison, Bob Dylan, Roy Orbison ve Tom Petty gibi isimlerin
bulunduğu Traveling Wilburys isimli
“Süper Grup” kadrosunda görecektik. O
hızla 1990 yılında “Armchair Theatre” isimli solo albümü çıkartan Lynee’dan
daha sonraları ses alamamıştık. Bundan üç yıl önce “Long Wave” isimli bir albüm
onunla buluşmamızı sağlayacaktı. Türkçe mealiyle “Uzun Dalga” adını teşıyan bu
albümde çocukluğunda radyonun uzun dalgasından dinlediği ABD radyo
istasyonlarında tanıdığı ilk müzik kahramanlarının şarkılarını günümüze
taşıyacaktı.
Üç yıl önceki bu buluşmadan
sonra bu ay Jeff Lynee bizi bu sefer de 40 yıl öncesine döndürecekti. Bu
seferki buluşmanın merkezi ise Electric Light Orchestra idi. 13 Kasım tarihinde çıkan “Alone In The
Universe” Electric Light Orchestra’nın 13. Stüdyo albümü oluyor. Ancak grubun
şu anda bir elemanı yer alıyor ki oda Jeff Lynee’dan başkas ı değil. Bu yüzden
de albümün kapağında Jeff Lynne's ELO ibaresini görüyoruz. Lynee albümde vokal
ve gitarının haricinde akla gelebilecek bütün enstrümanları kendi başına
çalmış. Albümde iki parçada kızı Laura geri vokal yaparken, ses teknisyeni
Steve Jay tamburin çalarak destek vermiş.
Her ne kadar grubun tek elemanı
Jeff Lynee dediysek de ELO’nun bu albümden sonra çıkacağı bir konser turnesi
olacağını da haber aldık. 2016’nın Nisan’ında başlaması planlanan bu konser
turnesinin nasıl olacağını da o günlerde göreceğiz.
Jeff Lynee’ın ev stüdyosunda
kaydedilen “Alone in the Universe” albümü klasik ELO tavrını ziyadesiyle
hissettiren 10 şarkı ile kotarılmış, eski anıları canlandıran ama bir o kadar
da iddiasız ve mütevazi bir çalışma olmuş.
Aptulika
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder