Sayfalar

4 Ekim 2014 Cumartesi

Geronimo'dan Yeni Çıkan Albümler Hakkında Birkaç Kelam ... (Bölüm 2)

Ekim 2014 




Blues Perişan blogunun 
konuk yazarlarından 
Geronimo Yalnız Kartal, 
yeni çıkan albümler 
hakkındaki yazısına 
devam ediyor. 






Dakota  -  Nostalgia for Paradise     

San Fransisco’lu  bu a lternatif  ve psychedelic rock öğeleri arasında gezinen grubu  tesadüfen dinleme şansını buldum .  Ee  buldum da ne oldu , e sevdim tabi .  Ben  Kaliforniya’lı çocukların müziklerini oldum olası sevdim ( The Doors, Janis Joplin, Scot Mc Kenzie vb ) Çiçek çocukları havasını  zaten araştırıp dinlediğinizde sizde görüp bulacaksınız .  Sanki okyanusun kıyılara vuran dalgalarının ritmini duyuyorsunuz parçaların içinde  .  Mystery  ve  Mother Earth and Father Mind  ‘ı çok beğendim .   Fly Through the Tunnel  ‘da  tempo ve ritim’le beraber  psychedelik ögelerde artıyor  , şarkının sözlerinin de  Terence Mckenna  ( Felsefeci, botanikşi , şair ) ‘dan alındığı  söyleyelim , işte  bir pasaj :   “I tried to break on through / Jim Morrison told me to  / Keep on goin' keep on goin'  keep on goin' through “      ...  Not:  Grup elemanları hakkında fazla bir kaynağa da ulaşamadım , ilginç  doğrusu ... Albüm de dijital basılmış 23 Ağustos 2014 de yayınlanmış  , internetten satın alabilirsiniz .  (http://flythroughthetunnel.bandcamp.com/album/nostalgia-for-paradise-2 )


The Tea Party  - The Ocean at the End    

Bu Kanadalı çocukları  bizim ülkede de çok seven var .   Muzikal harmanları  geniş ve zengin , özellikle  doğu muziğinin mistizim ve ensturmanlarını  Hard rock, progressive rock, endüstüriyel ve deneyse l  muziklerinin içinde kullanmayı seviyorlar . Jeff Martin bu konuda çok yetenekli görünüyor , herşey çalıyor neredeyse .    Grup  1990 da kurulmuş ve 2004 ‘de dağlıp 2011’de yeniden kuruluyor  . Bu albümde grubun 8. Sütüdyo albümü ve  2004 ‘den  ve  yeniden birleşmeden sonra çıkan ilk albüm .  Eh hayranlara sağlam bir albüm verme isteği albümde hissediliyor .  Gemi  limandan kalkıp  okyanusun sonuna doğru götürüyor sizi.  Sounda ve melodiler güçlü ve sağlam .  Albüme de adını veren  8 dakikalık  uzun  "The Ocean At the End"  muhteşem bir parça  , gerek vokal örgüsü , gerek altyapısı gereksede  içindeki  new age tınılarından , muhteşem gitar sololarına kadar harika bir parça .   In to the Unkonown  isimli son parça da    “ Okyanusun sonuna varılmış “ duygusu uyandırıyor  ruhu huzura kavuşturarak albümü kapatıyor .  Diğer ilgimi çeken parçalar  tulum ile giriş yapılan  Cypher ,  The Maker ,  Water’s on Fire ...  8 Eylül 2014 de piyasaya çıktı .
The Tea Party :   Jeff Martin   ( gitar , vokal  ve bilimum çalgılar )   ,    Stuart Chatwood ( Bass , keybord ensturmanları  )  ,    Jeff Burrows ( davul )
İlk kuruluş   1990 , 2005 de dağılmaca  ...  Sonra   2011’de  yeniden kurulum ve  şimdi ...


Joe Bonamassa  - Different Shades of Blue    

 Haddimi aşmak istemem , bu sayfaların yazarının yorumladığı bu albüm ve  rock ve blues’un tükenmez  nefesi / neferi  için birşey söylemek istemiyorum .  Yalnızca  bunca sık solo  albüm yapmaya , bunun yanısıra partnerlerle albüm , grup çalışmaları ve yoğun bir program ancak muziğe tutku ile açıklanabilir ki bu adam da son yılların muzik tutkusunu en yoğun yaşayanlarından biri olarak  Rock ve Blues’a  ruh katıyor .   Yine kendi çizgisi ve standardı altına hiç düşmeyen  bir albüm . Benim dikkatimi çeken ve yazacağım tek vurgu , gitarlar  bu adamın elinde  ruha sahip canlılara dönüşüyor . Hani “ Adama  bak be gitarı konuşturmuş” derler ya ,  burada gitarlar  dile gelip çoşuyor , ağlıyor , gülüyor , dertleniyor , hüzünleniyor ,  haykırıyor , sakinleşiyor  ama susmuyor .  Bonamassa’ya  bir muzisyen olrak ancak minnet duygularımı iletebilirim ki ben de onu yapıyorum .  ( Ailemizin Bluescusu diyebiliriz kendisine ) . Oh Beautiful, Heartache Follows Wherever I Go   ve albüme adını veren  Different Shades Of Blue , ben de öne çıkanlar...


Slash & Myles Kennedy and The Conspirators 
     World on Fire    

 Slash’ın solo üçüncü  Kennnedy ve grubu ile de ikinci çalışması  .   Albüm 16 Eylül 2014 de piyasaya çıktı .  Albüm parça sayısı ile dikkat çekiyor  , tam onyedi parçadan oluşuyor  . Şarkıları  Slash yazmış .  Açıkça söylemem gerekirse  , Slash’a  muzisyen olarak saygı duyarım ,  Myles Kenndy ile  İstanbul’da izleme şansını da bulmuştuk .  Sahne performasları ve uyumlarıda  oldukça başarılı .  Kennedy’de  iyi bir vokalist ama bu albüm belkide  çok fazla parça olması ve belkide  hangisini beğeneceğime karar vermememden dolayı  bana  vasat  gibi geldi .  Ama benim ne düşündüğüm sizi etkilemesin .  Slash  severlere dinlemelerini öneririm .  Kendilerine  uygun birşeyler bulmamalarına imkan yok .  Slash’de  bu arada bir Axel’i  arasın belki bir  görüşmelerinde fayda olabilir sanki . “  30 Years to Life  “  isimli şarkı benden size gelsin ...


Shaman's Harvest    
Smokin' Hearts & Broken Guns     

  Evet işte ülkemizde duyulmamış bir grup .  Bu albümü açıkçası  tek bir parça için koyuyorum . Albümün açılış parçası Dangerous . Son derece ritmik bir tonda başlayan enerjik bir parça , vokal ve sound güçlü  ,  nakaratlar akılda kalıcı ve basit .  Keyifli bir  parça . Bu türün  meraklılarının keyifle dinleyeceklerine inanıyorum .  Sonra  baktım ki ilk parça  albüme haksızlık ediyor  ve dinledikçe   Here it comes ,  vokallerinde Southern Rock esintileri hissedilen  Blood in the Water  , güzel  bir balad olan  The End Of Me ,   grunge hala yaşıyor diyen  Country as Fuck ,  Michael Jackson’un efsanelerinde Dirty Diana  şahane yorumlar, Silent Voice’da  ki gitarın sololarına da dikkat  .  Özellikle  vokalist  Nathan Hunt  bence  sesiyle  90’ları özleyen arkadaşlara  güzel  tınılar sunuyor  ( Son parça unpulagged Dragonely de iyi örnek )   .    
 Dinledikçe içinden ilginizi çeken parçalar  bulabilirsiniz .  Albüm 16 Eylül  2014 ‘de piyasaya çıktı .
Grup  1996 ‘da kurulmuş . Amerikalı  muzisyenlerden oluşuyor .  Hard rock , alternatif  olarak müzik türünü tarifleyebiliriz.
Grup Elemanları  :  Nathan Hunt - Lead Singer   ,    Josh Hamler - Rhythm Guitar  ,   Matt Fisher – Bassist   ,   Joe Harrington – Drums  ,   Derrick Shipp - Lead Guitar
Discography :  Last Call for Goose Creek (1999) ,   Synergy (2002) ,  March of the Bastards (2006) ,  Shine (2009) ,  Smokin' Hearts & Broken Guns (2014)  
Yazı: Geronimo Yalnız Kartal

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder