Operation Mindcrime 10 Şubat 2019 Konseri

Operation Mindcrime :  Saygıda kusur olmaz 

10 Şubat 2019  Pazar 

IF Performance Hall – Beşiktaş – İstanbul 

Aylar öncesinden, 10 Şubat’da  bir Queensryche efsanesi dinleyeceğimizi duyunca heyecanlanmıştık, doğrusu. Bundan yıllar yıllar önce de 19 Haziran 2004‘de Kilyos’da izlemiştik, büyük heyecanla … Sırf  Queensryche gibi özel ve karizmatik bir grubu göreceğiz diye o fiziksel ızdırabı da çekmiştik doğrusu. 
Konser ambiansı ve yeri ile  hiçbir rock konseri havası vermemişti bana, hatta hatırlamakta bile zorlandığımı söylemeliyim detayları. Ama gruba saygı orada olmayı gerektiriyordu ve biz de orada olmuştuk, tıpkı geçen Pazar akşamı gibi. 



Hatta nostalji olsun diye, bir de 2004’ün o gün programını da paylaşmış olalım ( Hatta birde konser afişi görseli de  cabası ) 

ROCKİSTANBUL 19 Haziran 2004 Programı
      
 Queensrÿche
       
Hundred Reasons
       
Feridun Düzağaç
       
Teoman
       
Aslı






Queensryche‘ın özel bir yeri vardır, benim kişisel rock n roll  tarihimde, o yüzden Geoff Tate’in sesi , Chris de Garmo’nun büyülü gitarları apayrıdır.  
Operation Mindcrime‘ı dinledin mi ? sorusuna  “ Yooo “  dersen, belki bir kaybın olmayabilirdi, ama bir “ Evet tabii “ dersen  büyük bir saygı görürdün daha ilk muhabbette bir zamanların rock arkadaşlığı sohbetleri ya da  kör ışıklarla aydınlanmış,  salaş ve buram buram rock kokan dehlizlerdeki mekanlarında  hararetli muhabbetlerde. İnternetsiz, dergisiz  tv’siz , radyosuz ( sonra çoşan), kıt kaynaklı yılların kopya kaset, fotokopi fanzin, sınırlı bilgi kaynakları ( Ki Aptulika köşesi en önemlilerindendir Gırgır ve Hıbır’da ) ile  keşfediyoruz grupları ya da onu seven birini tanıyorsun vs vs … 

1994 de yayınladıkları  Promise Land’den sonra doğrusu izini sürmeyi bıraktım grubun, ama efsaneler “Operation Mindcrime” ve  özellikle  bir başka efsane “Empire “ hep kalbimizin derin ve gizli köşelerinde bize kendini hatırlatmayı sürdürdü.  

Konser önü hazırlık buluşmamızı  klasik kadrodan Emre ile yaptık.  Allahın günleri torbaya girmiş gibi hele ki ülkenin bu kıt rock ikliminde aynı güne  Uriah Heep konserini de sıkıştıran organizasyonların  sebebi ile  dağılmamız ve  kafaların da  karışması ki bir de son saniyede Uriah Heep’in ertelenmesi haberi  de çıktı ki değmeyin curcunaya.   Neyse ki burayı tercih etmişiz dedik kendi kendimize. Neticede  bu ve benzeri sebepler ile bu defa için ön buluşmamız plansız oldu, “ön buluşmasız konser  tatsız bir yemek gibidir” ben de. Neyse ki kapıda  Blues Perişan  yazar kadrosuna da katılmış olan  ebedi dostum ve konser arkadaşım Byfuss , yine klasik Tayfalar konser kadrosundan  Özgür ve de  henüz  taze  ve pek  değerli arkadaşımız olan  müzik yazarı Cenk (Akyol ) ile toparlandık ve motivasyonu hemen yükselttik , sıkıntı yok yani ( Bir de Aptülika olsaydı dedik tabi ) ... 

Kapıdan girdik.  Bu mekan için iki lafım şudur; birincisi sanki inat eder ve gelen dinleyici ile alay eder gibi grup çıkmadan önce alakasız bir dj seti çalıyorlar, ikincisi de birayı biraz ucuz satın da  millet kapıda takılacağına size katkı yapsın.  Neyse gecelim, kendileri bilirler ama bu tayfa biraz hassastır biline ... 

Ve   biraz bekleme ile hafif tosuncuk görünümlü, bana biraz Rob Halford anımsatır görünümlü  Tate ve  ilk anda bakınca Dolapdere civarlarından müzisyen arkadaşları sandığım grup ile efsane  albüme giriş yaptık ve tüm konsantrasyonumuzu da  saygı çerçevesinde sahneye verdik, sonuna kadar da  güzel güzel dinledik hepsini … ( Şimdi  internet sayfasına baktığımda çalan grup elemanlarından basçı hariç diğerlerini göremiyorum , toplama bir grup ile çıktığını tahmin ediyorum , iki İtalyan genç gitarist ve tüm gece  davulun zilleri ile boğuşmak zorunda kalan – teknik  aksaklık -  Alman ordusu mensubu disiplini ve görünümünde bir asker edası ile  çalan davulcu arkadaşı listede göremedim mesela ) 

Yıllar sonra Operation Mindcrime ( Queensryche) albümünü çalmaya gelmiş Geoff Tate’e ve saz arkadaşlarına son bir saygımızı da böyle göstermiş olduk. Aşina olunan parçalara enerji ve katılım  yüksekti. Birkaç küçük teknik aksaklık olsa da şüphesiz bu kıtlıkta  konser yine de keyifliydi, Geoff’un da enerjiden memnun kaldığını düşünmekteyim. Albüm parçalarının  bitimi  sonrası grup konsept gereği sahneden çekildi. Ve tabii ki “bis” ve yeniden sahneye dönüş ... İşte bundan sonrası da kısa ama bir  başka bir konser oldu sanki , Best I Can , Silent Lucidity,Empire ,Jet City Woman performansları ve de enerjisi  vay vay vay dedirtti doğrusu , keyifli ve enerjik bir kapanış oldu ve usuldan kapıya doğru yöneldik ...  

Eleştirecek şeyler olabilir belki ama ben böyle konserlerde bundan daha ziyade , işin keyif ve haz alabildiklerim tarafında odaklanmaya çalışıyorum.  Bu da öyleydi.  Tek bir arzum olabilirdi ki o da imkansız. Gitarlar da Chris de Garmo olsun isterdim .

Hepsi bu ... 

Geronimo Yalnızkartal